CSRD – nowa jakość raportów na temat zrównoważonego rozwoju

W roku 2017 Unia Europejska wprowadziła Dyrektywę NFRD (Non-financial Reporting Directive) [1]. Jej celem było zwiększenie transparentności w dużych przedsiębiorstwach w zakresie działań środowiskowych i społecznych. Działanie to było odpowiedzią na kwestie zrównoważonego rozwoju, globalne wyzwania związane m.in. ze zmianami klimatycznymi. Dyrektywa NFRD okazała się być niewystarczającą, wskazywano na brak wystandaryzowanych reguł i wymogów w zakresie raportowania, zbyt duży poziom ogólności oraz brak możliwości porównywania raportów niefinansowych przez interesariuszy. Istotne było też to, że obowiązkiem sprawozdawczym objęto zbyt małą grupę podmiotów. Aby ujednolicić raporty i poprawić ich jakość, 21 kwietnia 2021 roku Komisja Europejska przyjęła projekt Dyrektywy w sprawie raportowania zagadnień zrównoważonego rozwoju, czyli tzw. Dyrektywę CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) [2]. Dyrektywa CSRD od roku 2024 zajmie miejsce dyrektywy NFRD.

Dyrektywa NFRD a CSRD

Dyrektywa NFRD

Dyrektywa NFRD to nowelizacja Dyrektywy 2013/34/UE w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań wybranych jednostek. Na mocy dyrektywy NFRD duże jednostki zainteresowania publicznego (podlegają dyrektywie NFRD duże przedsiębiorstwa zainteresowania publicznego zatrudniające powyżej 500 pracowników) zobligowane zostały do ujęcia w sprawozdaniach rocznych dodatkowego oświadczenia dotyczącego informacji niefinansowych.

Dyrektywa CSRD

Najważniejsze cele nowej dyrektywy to: objęcie obowiązkiem większej liczby podmiotów (w tym małych i średnich przedsiębiorstw), dostęp inwestorów i interesariuszy do użytecznej i skontrolowanej informacji oraz zapewnienie raportowania istotnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji nt. zrównoważonego rozwoju.

Dyrektywa o raportowaniu w zakresie zrównoważonego rozwoju zobligowała firmy do składania corocznych raportów obejmujących cztery obszary danych niefinansowych:

• ład korporacyjny,
• strategia,
• wpływ, ryzyka i szanse,
• wskaźniki i cele.

Obowiązek ujawniania dotyczy trzech poziomów wskaźników:

• niezależne od sektora,
• specyficzne dla sektora,
• specyficzne dla danego podmiotu.

Obowiązki

Zgodnie z postanowieniami i wymogami dyrektywy CSRD, do obowiązków podmiotów podlegających dyrektywie należą:

• przygotowanie raportu zgodnie z ESRS (jednolite unijne standardy raportowania zagadnień zrównoważonego rozwoju)
• przeprowadzenie badania istotności zgodnie z zasadą podwójnej istotności (analiza zarówno wpływu przedsiębiorstwa na ludzi, jak i analiza z punktu widzenia wpływu trendów społecznych oraz ekologicznych na kondycję przedsiębiorstwa)

• analiza oraz umieszczenie w raporcie tzw. taksonomii (informacja o tym, w jakim stopniu i w jaki sposób działalność podmiotu jest związana z działalnością gospodarczą zakwalifikowaną jako zrównoważona środowiskowo)
• poddanie raportu audytowi zewnętrznemu przez niezależną firmę uprawnioną do badania sprawozdań finansowych.

Szefowie nie tylko dużych przedsiębiorstw zobligowani są do analizowania kwestii związanych ze zrównoważonym rozwojem (dotyczących m.in. neutralności klimatycznej, prawa człowieka czy utraty bioróżnorodności), powiązania ich z sytuacją firmy (jej kondycją finansową oraz ewentualnym ryzykiem finansowym) oraz podejmowania strategicznych decyzji w oparciu o przeprowadzone wcześniej rzetelne analizy. Dyrektywa CSRD obejmuje też takie zagadnienia jak: oddziaływanie przedsiębiorstwa na społeczeństwo oraz środowisko przyrodnicze czy ujawnianie strategii i planów zarządzania wynikami ESG w połączeniu z wynikami finansowymi oraz odpowiednia weryfikacja ujawnianych informacji.

Podlegające podmioty

Zdecydowanie zwiększa się też liczba podmiotów, które będą podlegały nowej dyrektywie. Po włączeniu przepisów dyrektywy w różnych, ściśle określonych horyzontach czasowych, w skali Unii Europejskiej będzie to około 50 000 spółek, w Polsce około 3500 podmiotów.

Dyrektywa CSRD będzie stopniowo obejmowała coraz szerszą grupę podmiotów. Państwa członkowskie będą działały zgodnie z ustanowionym trzystopniowym harmonogramem.

Jako pierwsze, bo od stycznia 2024 r., wymogi dotyczące dyrektywy CSRD obejmą te spółki giełdowe, które obecnie podlegają dyrektywie NFRD. W kolejnych latach nowe standardy raportowania obejmą kolejne podmioty, w tym także małe i średnie przedsiębiorstwa notowane na giełdzie.

Europejskie standardy raportowania niefinansowego

Dyrektywa CSRD wprowadza jednolity standard raportowania (ESRS – European Sustainability Reporting Standards). Pierwszy zestaw wspólnych europejskich standardów sprawozdawczości został wprowadzony rozporządzeniem Komisji Europejskiej z dnia 31 lipca 2023 roku [3] i obejmuje dwanaście standardów: przekrojowe (2), środowiskowe (5), społeczne (4) i dotyczące ładu korporacyjnego (1). Łącznie stawiają one 84 wymagań ujawnień ilościowych i jakościowych.

Obligatoryjność przygotowania raportu zgodnie z ESRS zlikwiduje dotychczasowy problem w kwestii ujawniania informacji niefinansowych związany ze zbyt dużą dowolnością w prezentowaniu oświadczeń niefinansowych. Zgodnie z obowiązującym standardem przedsiębiorca zobowiązany będzie do ujawniania informacji niefinansowych m.in. o:

– głównych ryzykach ESG i sposobach zarządzania nimi

– celach i postępach w drodze do zrównoważonej gospodarki o obiegu zamkniętym

– odporności modelu biznesowego na ryzyka ESG

– procesach należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Cele nałożone na podmioty zostały określone w tzw. unijnej Taksonomii, czyli w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 (dalej: Rozporządzenie) [4].

Cele środowiskowe w zakresie zrównoważonego rozwoju

Zgodnie z Rozporządzeniem, aby przedsiębiorstwo mogło być uznane za zrównoważone środowiskowo musi realizować następujące cele środowiskowe:

• łagodzenie skutków zmian klimatu [5]
• adaptacja do zmian klimatu [6]
• zrównoważone wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych i morskich [7]
• przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym [8]
• zapobieganie zanieczyszczeniu oraz jego kontrola [9]
• ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów [10]

Dyrektywa CSRD daje szansę na stworzenie przejrzystych i jednolitych dla wszystkich standardów sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju. Dzięki wprowadzanym zasadom dostęp do danych dotyczących zrównoważonego rozwoju będzie porównywalny. I co ważne – ponieważ dyrektywa nakłada na przedsiębiorstwa nie tylko obowiązek raportowania, ale i poddania się niezależnym audytom, daje to szansę na to, że ujawniane w raportach dane będą wiarygodne i poprawne.

Pytanie – konkretna odpowiedź!

Czym jest podwójna istotność w CSRD?

Podwójna istotność (z ang. double materiality) jest jednym ze wskaźników zawartych w standardach ESRS. Obliguje on do analizy dwukierunkowej („od zewnątrz do wewnątrz” oraz „od wewnątrz na zewnątrz”) – zarówno wpływu przedsiębiorstwa na ludzi, jak i wpływu trendów społecznych oraz ekologicznych na kondycję przedsiębiorstwa.

Jakie zmiany wprowadza dyrektywa CSRD?

Po pierwsze, dyrektywa CSRD niejako odgórnie wymusi na przedsiębiorcach budowanie strategii biznesowej z uwzględnieniem możliwości dotyczących zrównoważonego rozwoju oraz zarządzania ryzykiem, doprowadzi do wypracowania odpowiednich procesów decyzyjnych uwzględniających czynniki niefinansowe. Celem stosowania raportowania niefinansowego zgodnie z dyrektywą CSRD jest zmiana podejścia przedsiębiorców, tak aby budowali oni firmę na całym łańcuchu wartości opartych na zrównoważonym rozwoju.

Po drugie, obowiązki przedsiębiorstw wynikające ze stosowania dyrektywy CSRD zwiększą przejrzystość, dzięki czemu informacje niefinansowe dostarczane według nowych zasad będą mogły być poddawane analizom porównawczym. Dyrektywa CSRD pozwoli także uświadomić przedsiębiorców Unii Europejskiej, w jakim stopniu działalność firmy wpływa na środowisko przyrodnicze oraz ludzi w kwestii zrównoważonego rozwoju. Dzięki zasadzie podwójnej istotności menedżerowie będą musieli dokonywać analizy oraz planować działania nie tylko z perspektywy „z zewnątrz”, ale i „od wewnątrz”. Będzie się liczyło nie tylko to, jak świat zewnętrzny może wpłynąć na przedsiębiorstwo, ale i to, w jaki sposób działalność przedsiębiorstwa wpływa na środowisko przyrodnicze. I co niezwykle ważne – dzięki sprawozdawczości przedsiębiorstw w zgodzie z dyrektywą CSRD raporty dostarczą wiarygodnych i rzetelnych danych.

Kogo dotyczy dyrektywa CSRD?

Obowiązek raportowania niefinansowego zgodnie z nową dyrektywą bezpośrednio obejmie ok. 50 tys. spółek Unii Europejskiej, według stworzonego trójstopniowego harmonogramu – obejmie zarówno duże przedsiębiorstwa, duże spółki giełdowe, jak i małe i średnie przedsiębiorstwa. Jednak dyrektywa wpłynie pośrednio także na wszystkie firmy, które współpracują ze spółkami zobowiązanymi do raportowania zgodnego z dyrektywą CSRD, na ich kontrahentów oraz klientów w całej Unii Europejskiej.

[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy (Tekst mający znaczenie dla EOG) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=celex%3A32014L0095 [dostęp24-01-02]

 [2] Ministerstwo Finansów, Dyrektywa o sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju już opublikowana https://www.gov.pl/web/finanse/dyrektywa-o-sprawozdawczosci-przedsiebiorstw-w-zakresie-zrownowazonego-rozwoju-juz-opublikowana [dostęp: 2024-01-02]

[3] Ministerstwo Finansów, Europejskie Standardy Sprawozdawczości Zrównoważonego Rozwoju przyjęte https://www.gov.pl/web/finanse/europejskie-standardy-sprawozdawczosci-zrownowazonego-rozwoju-przyjete2 [dostęp: 2024-01-02]

[4] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[5] Artykuł 10 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, jeżeli działalność ta wnosi istotny wkład w ustabilizowanie stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie pozwalającym zapobiec groźnej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny, zgodnie z długoterminowym celem dotyczącym temperatury określonym w porozumieniu paryskim poprzez niedopuszczanie do powstania emisji gazów cieplarnianych lub ich ograniczanie lub zwiększanie pochłaniania gazów cieplarnianych, w tym poprzez innowację procesową lub produktową, poprzez:

a) wytwarzanie, przekazywanie, przechowywanie, dystrybuowanie lub wykorzystywanie energii ze źródeł odnawialnych, zgodnie z dyrektywą (UE) 2018/2001, również poprzez wykorzystywanie innowacyjnych technologii mogących przynieść znaczne oszczędności w przyszłości lub poprzez niezbędne wzmocnienie lub rozbudowę sieci;

b) poprawę efektywności energetycznej, z wyjątkiem działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, jak określono w art. 19 ust. 3;

c) zwiększenie czystej lub neutralnej dla klimatu mobilności;

d) przejście na wykorzystywanie materiałów odnawialnych ze zrównoważonych źródeł;

e) zwiększenie wykorzystania bezpiecznych dla środowiska technologii wychwytywania i utylizacji dwutlenku węgla (CCU) oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS), które zapewniają redukcję netto emisji gazów cieplarnianych;

f) wzmocnienie lądowych pochłaniaczy dwutlenku węgla, w tym poprzez przeciwdziałanie wylesianiu i degradacji lasów, rekultywację lasów, zrównoważone gospodarowanie gruntami uprawnymi, obszarami trawiastymi i terenami podmokłymi oraz ich rekultywację, zalesianie oraz rolnictwo regeneracyjne;

g) stworzenie infrastruktury energetycznej wymaganej do obniżenia emisyjności systemów energetycznych;

h) produkowanie czystych i wydajnych paliw ze źródeł odnawialnych lub neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla; lub

i) wspomaganie dowolnych działań wymienionych w lit. a)-h) niniejszego ustępu, zgodnie z art. 16.

2. Do celów ust. 1 działalność gospodarczą, dla której nie istnieją alternatywne niskoemisyjne rozwiązania wykonalne pod względem technologicznym i ekonomicznym, kwalifikuje się jako wnoszącą istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, jeżeli wspomaga ona przejście do gospodarki neutralnej dla klimatu zgodnie ze ścieżką prowadzącą do ograniczenia wzrostu temperatury do 1,50C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej, w tym poprzez stopniowe wycofywanie emisji gazów cieplarnianych, w szczególności emisji ze stałych paliw kopalnych, oraz jeżeli taka działalność:

a) wytwarza emisje gazów cieplarnianych na poziomie odpowiadającym najlepszym wynikom w danym sektorze lub danej gałęzi przemysłu;

b) nie utrudnia rozwoju i wdrażania alternatywnych niskoemisyjnych rozwiązań; oraz

c) nie prowadzi do uzależnienia od aktywów wysokoemisyjnych, z uwzględnieniem ekonomicznego cyklu życia tych aktywów.

Do celów niniejszego ustępu oraz ustanowienia technicznych kryteriów kwalifikacji na mocy art. 19 Komisja ocenia potencjalny wkład i wykonalność wszystkich odpowiednich istniejących technologii.

3. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków, na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu; oraz

b) uzupełnienia art. 17, poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego, technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu, czy dana działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

5. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi art. 19.

6. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 3, do dnia 31 grudnia 2020 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2022 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[6] Artykuł 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w adaptację do zmian klimatu

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w adaptację do zmian klimatu, jeżeli działalność ta:

a) obejmuje rozwiązania w zakresie adaptacji, które istotnie ograniczają ryzyko niekorzystnych skutków obecnych i oczekiwanych przyszłych warunków klimatycznych dla tej działalności gospodarczej albo istotnie ograniczają te niekorzystne skutki bez zwiększania ryzyka niekorzystnych skutków wywieranych na ludzi, przyrodę lub aktywa; lub

b) zapewnia rozwiązania w zakresie adaptacji, które – oprócz tego, że spełniają warunki określone w art. 16 – wnoszą istotny wkład w zapobieganie ryzyku niekorzystnych skutków obecnych i oczekiwanych przyszłych warunków klimatycznych wywieranych na ludzi, przyrodę lub aktywa, lub w ograniczanie tego ryzyka, bez zwiększania ryzyka niekorzystnych skutków wywieranych na ludzi, przyrodę lub aktywa.

2. Rozwiązania w zakresie adaptacji, o których mowa w ust. 1 lit. a), podlegają ocenie i uszeregowaniu pod względem priorytetów z wykorzystaniem najlepszych dostępnych prognoz klimatycznych oraz co najmniej:

a) zapobiegają niekorzystnym skutkom zmian klimatu dla danej działalności gospodarczej związanym z lokalizacją i kontekstem lub ograniczają te skutki; lub

b) zapobiegają potencjalnym niekorzystnym skutkom zmian klimatu wywieranym na środowisko, w którym prowadzona jest dana działalność gospodarcza, lub ograniczają te skutki.

3. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w adaptację do zmian klimatu; oraz

b) uzupełnienia art. 17 poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu czy dana działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

5. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 19.

6. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 3, do dnia 31 grudnia 2020 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2022 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[7] Artykuł 12 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w zrównoważone wykorzystywanie i ochronę zasobów wodnych i morskich

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w zrównoważone wykorzystywanie i ochronę zasobów wodnych i morskich, jeżeli działalność ta wnosi istotny wkład w osiąganie dobrego stanu jednolitych części wód, w tym jednolitych części wód powierzchniowych i wód podziemnych, albo w zapobieganie pogorszeniu się dotychczas dobrego stanu jednolitych części wód, lub wnosi istotny wkład w osiąganie dobrego stanu środowiska wód morskich lub w zapobieganie pogorszeniu ich dotychczas dobrego stanu, za pomocą:

a) ochrony środowiska przed niekorzystnymi skutkami przepływu zrzutów ścieków komunalnych i przemysłowych, w tym nowo pojawiających się zanieczyszczeń powodujących niepokój, takich jak produkty farmaceutyczne i mikrodrobiny plastiku, na przykład poprzez zapewnienie odpowiedniego zbierania, oczyszczania i odprowadzania ścieków komunalnych i przemysłowych;

b) ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnymi skutkami wszelkiego zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi dzięki zapewnieniu, by woda była wolna od wszelkich mikroorganizmów, pasożytów i substancji, które stanowią potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi, a także zwiększenie dostępu narodów do czystej wody pitnej;

c) poprawy gospodarki wodnej i efektywności zużycia wody, w tym poprzez ochronę i poprawę stanu ekosystemów wodnych, poprzez promowanie zrównoważonego zużycia wody dzięki długoterminowej ochronie dostępnych zasobów wodnych, między innymi dzięki zastosowaniu takich środków, jak ponowne wykorzystanie wody, poprzez zapewnianie stopniowego ograniczania emisji zanieczyszczeń do wód powierzchniowych i wód podziemnych, poprzez przyczynianie się do łagodzenia skutków powodzi i susz lub poprzez jakąkolwiek inną działalność, która chroni lub prowadzi do poprawy stanu jakościowego i ilościowego jednolitych części wód;

d) zapewniania zrównoważonego wykorzystania morskich usług ekosystemowych lub przyczyniania się do dobrego stanu środowiska wód morskich, w tym poprzez ochronę, zachowanie lub odbudowę środowiska morskiego oraz poprzez zapobieganie zanieczyszczeniu środowiska morskiego lub ograniczenie go; lub

e) wspomagania dowolnych działań wymienionych w lit. a)-d) niniejszego ustępu zgodnie z art. 16.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w zrównoważone wykorzystywanie i ochronę zasobów wodnych i morskich; oraz

b) uzupełniania art. 17, poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

3. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 19.

5. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2021 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2023 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[8] Artykuł 13 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym, w tym zapobieganie powstawaniu odpadów oraz ich ponowne użycie i recykling, jeżeli działalność ta:

a) wykorzystuje bardziej efektywnie w produkcji zasoby naturalne, w tym pochodzące ze zrównoważonych źródeł surowce pochodzenia biologicznego i inne surowce, w tym poprzez:

(i) ograniczenie zużycia surowców pierwotnych lub zwiększenie wykorzystywania produktów ubocznych i surowców wtórnych; lub

(ii) środki w zakresie efektywnego gospodarowania zasobami i efektywności energetycznej;

b) zwiększa trwałość produktów, a także możliwości ich naprawy, ulepszenia lub ponownego użycia, szczególnie w procesie projektowania i produkcji;

c) zwiększa możliwości recyklingu produktów, w tym możliwości recyklingu poszczególnych materiałów zawartych w tych produktach, między innymi poprzez zastąpienie lub ograniczone stosowanie produktów i materiałów, które nie nadają się do recyklingu, szczególnie w procesie projektowania i produkcji;

d) istotnie ogranicza zawartość substancji niebezpiecznych oraz prowadzi do zastąpienia substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w materiałach i produktach w całym ich cyklu życia, zgodnie z celami określonymi w prawie Unii, w tym poprzez zastąpienie takich substancji bezpieczniejszymi alternatywami i zapewnienie identyfikowalności;

e) przedłuża okres użytkowania produktów, w tym poprzez ich ponowne wykorzystanie, projektowanie z myślą o długim użytkowaniu, zmianę przeznaczenia, demontowanie, regenerację, ulepszenie oraz naprawę i wspólne użytkowanie produktów;

f) zwiększa wykorzystywanie surowców wtórnych i podniesienia ich jakości, również poprzez wysokiej jakości recykling odpadów;

g) zapobiega wytwarzaniu odpadów, w tym wytwarzaniu odpadów pochodzących z wydobywania minerałów oraz odpadów z budowy i rozbiórki budynków, lub ogranicza ich wytwarzanie;

h) intensyfikuje działania w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów;

i) pobudza rozwój infrastruktury gospodarowania odpadami niezbędnej do zapobiegania ich powstawaniu, do przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów, przy jednoczesnym zapewnieniu, by odzyskane w ten sposób materiały zostały poddane recyklingowi jako surowiec wtórny stanowiący wysokiej jakości czynnik produkcji, tym samym unikając downcyklingu;

j) minimalizuje spalanie odpadów i prowadzi do uniknięcia unieszkodliwiania odpadów, w tym składowania, zgodnie z zasadami hierarchii postępowania z odpadami;

k) unika wytwarzania śmieci i ogranicza je; lub

l) wspomaga dowolne działania wymienione w lit. a)-k) niniejszego ustępu zgodnie z art. 16.

Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym; oraz

b) uzupełnienia art. 17 poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu, czy dana działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

1. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 19.

3. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2021 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2023 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[9] Artykuł 14 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniu i jego kontrolę

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniu i jego kontrolę, jeżeli działalność ta wnosi istotny wkład w ochronę środowiska przed zanieczyszczeniem za pomocą:

a) zapobiegania lub, gdy nie jest to możliwe do zrealizowania, ograniczania emisji zanieczyszczeń – innych niż emisje gazów cieplarnianych – do powietrza, wody lub ziemi;

b) poprawy jakości powietrza, wody lub gleby na obszarach, na których prowadzona jest dana działalność gospodarcza, przy jednoczesnym minimalizowaniu wszelkich niekorzystnych skutków lub zagrożeń dla zdrowia ludzi i dla środowiska;

c) zapobiegania wszelkim niekorzystnym skutkom dla zdrowia ludzi i dla środowiska wynikającym z produkcji, stosowania lub unieszkodliwiania chemikaliów lub minimalizowania takich niekorzystnych skutków;

d) usuwania śmieci i innych rodzajów zanieczyszczenia, lub

e) wspomagania dowolnych działań wymienionych w lit. a)-d) niniejszego ustępu zgodnie z art. 16.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w zapobieganie zanieczyszczeniu i jego kontrolę; oraz

b) uzupełnienia art. 17 poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu czy dana działalność gospodarcza, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

3. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 19.

5. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2021 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2023 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]

[10] Artykuł 15 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 mówi:

Istotny wkład w ochronę i odbudowę bioróżnorodności i ekosystemów

1. Dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w ochronę i odbudowę bioróżnorodności i ekosystemów, jeżeli działalność ta wnosi istotny wkład w ochronę, zachowanie lub odbudowę bioróżnorodności lub w osiąganie dobrego stanu ekosystemów, lub w ochronę ekosystemów będących dotychczas w dobrym stanie, poprzez:

a) zachowanie przyrody i bioróżnorodności, w tym osiągnięcie korzystnego stanu zachowania siedlisk naturalnych i półnaturalnych oraz gatunków lub zapobieganie pogorszeniu ich dotychczas korzystnego stanu zachowania, oraz ochronę i odbudowę ekosystemów lądowych, morskich i innych ekosystemów wodnych w celu poprawy ich stanu i zwiększenia ich zdolności do świadczenia usług ekosystemowych;

b) zrównoważone użytkowanie gruntów i gospodarowanie nimi, w tym odpowiednią ochronę bioróżnorodności gleby, neutralność degradacji gruntów i remediację terenów zanieczyszczonych;

c) zrównoważone praktyki rolnicze, w tym praktyki, które przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności lub do powstrzymania degradacji gleby i innych ekosystemów, wylesiania i utraty siedlisk lub do zapobiegania tym procesom;

d) zrównoważoną gospodarkę leśną, w tym praktyki i sposoby wykorzystywania lasów i gruntów leśnych, które przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności lub do powstrzymania degradacji ekosystemów, wylesiania i utraty siedlisk lub do zapobiegania tym procesom; lub

e) wspomaganie dowolnych działań wymienionych w lit. a)-d) niniejszego ustępu zgodnie z art. 16.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23 w celu:

a) uzupełnienia ust. 1 niniejszego artykułu poprzez ustanowienie technicznych kryteriów kwalifikacji służących określeniu warunków na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w ochronę i w odbudowę bioróżnorodności i ekosystemów; oraz

b) uzupełnienia art. 17 poprzez ustanowienie dla każdego odpowiedniego celu środowiskowego technicznych kryteriów kwalifikacji służących ustaleniu, czy dana działalność gospodarczą, w odniesieniu do której ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, wyrządza poważne szkody co najmniej jednemu z tych celów.

3. Przed przyjęciem aktu delegowanego, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja konsultuje się z platformą, o której mowa w art. 20, w odniesieniu do technicznych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Komisja ustanawia techniczne kryteria kwalifikacji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w jednym akcie delegowanym, biorąc pod uwagę wymogi określone w art. 19.

5. Komisja przyjmie akt delegowany, o którym mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2021 r. w celu zapewnienia rozpoczęcia jego stosowania od dnia 1 stycznia 2023 r.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020R0852 [dostęp: 2024-01-02]