Czego się dowiesz z wideo?
- Jakich informacji dotyczących kwalifikacji instalacji do magazynowania odpadów udzielił Departament Instrumentów Środowiskowych w kontekście powiązań technicznych i technologicznych instalacji?
- Jakie czynniki decydują o konieczności uzyskania pozwolenia zintegrowanego dla instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych?
- W jakich przypadkach nie trzeba sumować parametrów miejsc magazynowania odpadów niebezpiecznych?
Mecenas dr Marcin Kaźmierski omawia informację Departamentu Instrumentów Środowiskowych Ministerstwa Klimatu i Środowiska dotyczącą kwalifikacji instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych do obowiązku uzyskania pozwolenia zintegrowanego pod kątem tego, jak wpływa na obowiązek uzyskania pozwolenia zintegrowanego brak powiązania technicznego i technologicznego instalacji.
Co zyskasz po obejrzeniu nagrania?
- Zrozumienie wagi przypisów i objaśnień w aktach prawnych.
- Wiedzę na temat wyjaśnień do przepisów dotyczących kwalifikacji instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych.
- Kiedy należy sumować parametry instalacji.
- W jakich przypadkach nie sumuje się parametrów instalacji znajdujących się na terenie tego samego zakładu.
- Czym są powiązania techniczne i technologicznie.
Do kogo skierowane jest nagranie?
Przygotowane nagranie „Przypadki, w których nie sumuje się parametrów miejsc magazynowania odpadów niebezpiecznych – czyli o powiązaniach technicznych i technologicznych” będzie przydatne dla:
- podmiotów zbierających odpady niebezpieczne
- osób związanych z obsługą oraz eksploatacją instalacji
- prowadzących instalacje do magazynowania odpadów niebezpiecznych
- posiadających zezwolenia na zbieranie odpadów
Podstawa prawna:
Informacje zawarte w materiale oparte są na następującej podstawie prawnej:
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169) https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20140001169/O/D20141169.pdf
- Ministerstwo Klimatu i Środowiska, Departament Instrumentów Środowiskowych, Informacja dotycząca kwalifikacji instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych do obowiązku uzyskania pozwolenia zintegrowanego, Warszawa 1 lutego, 2024 r. https://www.ekoportal.gov.pl/fileadmin/user_upload/informacja_w_sprawie_kwalifikacji_instalacji_do_magazynowania_odpadow_niebezpiecznych_do_obowiazku_uzyskania_pozwolenia_zintegrowanego.pdf
Zobacz także wideo bazę wiedzy “Informacja Ministerstwa w sprawie instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych a pozwolenie zintegrowane”
Dla tych, co wolą przeczytać:
Przypadki, w których nie sumuje się parametrów miejsc magazynowania odpadów niebezpiecznych – czyli o powiązaniach technicznych i technologicznych
Omawiając interpretację Ministerstwa Klimatu i Środowiska dotyczącą przypadków, w których instalacje do magazynowania odpadów niebezpiecznych wymagają pozwoleń zintegrowanych, nie sposób ominąć przedostatniego akapitu tego pisma. Jest on doskonałym przykładem tego, jak ważne są przypisy i objaśnienia w aktach prawnych. Przypis i zastrzeżenie zrobione przez Ministerstwo być może wywrócą do góry nogami sposób myślenia o instalacji do magazynowaniu odpadów niebezpiecznych, mogą też być ratunkiem przed utratą zezwoleń na zbieranie odpadów z uwagi na obowiązek posiadania pozwolenia zintegrowanego. Przedostatni akapit informacji Ministerstwa Klimatu i Środowiska mówi, że:
Dodatkowo, jeżeli obiekty służące do magazynowania zlokalizowane na terenie jednego zakładu są połączone technicznie lub stanowią ciąg technologiczny, to zgodnie z ww. definicją stanowią jedną instalację. Jeżeli zdolność magazynowania takiej instalacji przekracza 50 ton odpadów niebezpiecznych, to jej eksploatacja wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Natomiast w przypadku, gdy nie ma połączenia technicznego lub technologicznego pomiędzy obiektami do magazynowania, należy je uznać za odrębne instalacje. W takiej sytuacji, zgodnie z uwagami do załącznika do ww. rozporządzenia [przyp. red. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169)] ich zdolności magazynowania nie sumuje się.
Zasadą w ochronie środowiska jest, że parametry instalacji tego samego typu, położonych na terenie tego samego zakładu sumuje się. Została ona wskazana m.in w objaśnieniu pierwszym do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz.U. 130 poz. 881), jak i w Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz. U. poz. 1860).
Natomiast przypis do rozporządzenia o instalacjach IPCC [Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169)] brzmi:
Parametry tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę działalności prowadzonej w instalacji, odnoszące się do instalacji tego samego rodzaju położonych na terenie jednego zakładu, wymienione w ust. 1-3, 5 pkt 1, pkt 3 lit. a i b oraz ust. 6, sumuje się.
Czyli nie w stosunku do wszystkich instalacji, tylko tych instalacji, które są literalnie wymienione w ustawie:
1. Instalacje do wytwarzania energii i paliw:
1) do spalania paliw o nominalnej mocy nie mniejszej niż 50 MW;
2) do rafinacji ropy naftowej lub gazu;
3) do produkcji koksu;
4) do zgazowania lub upłynniania:
a) węgla,
b) paliw innych niż wymienione w lit. a, o całkowitej nominalnej mocy nie mniejszej niż 20 MW.
2. Instalacje do produkcji i obróbki metali:
1) do prażenia lub spiekania rud metali, w tym rudy siarczkowej;
2) do produkcji surówki żelaza lub stali surowej, pierwotny lub wtórny wytop, łącznie z ciągłym odlewaniem stali o zdolności produkcyjnej ponad 2,5 tony na godzinę;
3) do obróbki stali lub stopów żelaza:
a) przez walcowanie na gorąco o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton stali na godzinę,
b) kuźnie z młotami o energii przekraczającej 50 kJ na młot, gdzie stosowana łączna moc cieplna przekracza 20 MW,
c) do nakładania powłok metalicznych z wsadem przekraczającym 2 tony wyrobów stalowych na godzinę;
4) do odlewania stali lub stopów żelaza o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę;
5) do produkcji metali nieżelaznych z rud metali, koncentratów lub surowców wtórnych w wyniku procesów metalurgicznych, chemicznych lub elektrolitycznych;
6) do topienia, łącznie ze stapianiem, metali nieżelaznych, w tym produktów z odzysku, lub odlewania metali nieżelaznych, o zdolności produkcyjnej przekraczającej 4 tony wytopu na dobę dla ołowiu i kadmu lub 20 ton wytopu na dobę dla pozostałych metali;
7) do powierzchniowej obróbki metali lub materiałów z tworzyw sztucznych z wykorzystaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita pojemność wanien procesowych przekracza 30 m3.
3. Instalacje w przemyśle mineralnym:
1) do produkcji:
a) klinkieru cementowego w piecach obrotowych o zdolności produkcyjnej ponad 500 ton na dobę lub w innych piecach o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton na dobę,
b) wapna w piecach o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton na dobę,
c) tlenku magnezu w piecach o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton na dobę;
2) do wytwarzania produktów z azbestu lub produktów zawierających azbest;
3) do produkcji szkła, w tym włókna szklanego, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę;
4) do wytapiania substancji mineralnych, w tym produkcji włókien mineralnych, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę;
5) do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania o zdolności produkcyjnej ponad 75 ton na dobę.
5. Instalacje w gospodarce odpadami:
1) do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę z wykorzystaniem następujących działań:
a) obróbki biologicznej,
b) obróbki fizyczno-chemicznej,
c) sporządzania mieszanki lub mieszania przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienionych w lit. a, b oraz d–k i pkt 2,
d) przepakowywania przed poddaniem któremukolwiek z procesów wymienionych w lit. a–c oraz e–k i pkt 2,
e) regeneracji lub odzyskiwania rozpuszczalników,
f) recyklingu lub regeneracji materiałów nieorganicznych innych niż metale i związki metali,
g) regeneracji kwasów lub zasad,
h) odzyskiwania składników stosowanych do usuwania zanieczyszczeń,
i) odzyskiwania składników z katalizatorów,
j) powtórnej rafinacji oleju lub innych sposobów ponownego wykorzystania oleju,
k) retencji powierzchniowej
3) dla odpadów innych niż niebezpieczne z wyłączeniem działań realizowanych podczas oczyszczania ścieków komunalnych:
a) do unieszkodliwiania o zdolności przetwarzania ponad 50 ton na dobę z wykorzystaniem następujących działań:
– obróbki biologicznej,
– obróbki fizyczno-chemicznej,
– obróbki wstępnej odpadów przeznaczonych do termicznego przekształcania,
– obróbki żużlu i popiołów,
– obróbki w strzępiarkach odpadów metalowych, w tym zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich części,
b) do odzysku lub kombinacji odzysku i unieszkodliwiania o zdolności przetwarzania ponad 75 ton na dobę, z wykorzystaniem następujących działań:
– obróbki biologicznej,
– obróbki wstępnej odpadów przeznaczonych do termicznego przekształcania,
– obróbki żużlu i popiołów,
– obróbki w strzępiarkach odpadów metalowych, w tym zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich części.
6. Instalacje w innych rodzajach działalności:
1) do produkcji:
a) masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych,
b) papieru lub tektury o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton na dobę,
c) płyt drewnopochodnych: płyt o wiórach zorientowanych (OSB), płyt wiórowych lub płyt pilśniowych o zdolności produkcyjnej ponad 600 m3 na dobę;
2) do obróbki wstępnej lub barwienia włókien lub materiałów włókienniczych o zdolności produkcyjnej ponad 10 ton wyrobów gotowych na dobę;
3) do garbowania skór o zdolności produkcyjnej ponad 12 ton produktu końcowego na dobę;
4) do uboju zwierząt o zdolności produkcyjnej ponad 50 ton tusz na dobę;
5) do obróbki i przetwórstwa, poza wyłącznym pakowaniem, produktów spożywczych lub paszy z przetworzonych lub nieprzetworzonych:
a) surowców pochodzenia zwierzęcego innych niż wyłącznie mleko o zdolności produkcyjnej ponad 75 ton wyrobów gotowych na dobę,
b) surowców pochodzenia roślinnego o zdolności produkcyjnej ponad 300 ton wyrobów gotowych na dobę lub 600 ton wyrobów gotowych na dobę, przy założeniu, że instalacja jest eksploatowana nie dłużej niż przez 90 kolejnych dni w danym roku,
c) surowców pochodzenia zwierzęcego i roślinnego o dobowej zdolności produkcyjnej wyrobów gotowych ponad:
– 75 ton, jeżeli A wynosi nie mniej niż 10 lub
– [300 − (22,5 × A)], jeżeli A jest mniejsze niż 10,
– gdzie „A” oznacza zawartość materiału pochodzenia zwierzęcego, w procentach wagowych, w wyrobie gotowym;
6) do obróbki i przetwórstwa mleka o zdolności przyjmowania obliczonej jako wartość średnia w stosunku do produkcji rocznej, ponad 200 ton mleka na dobę;
7) do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego o zdolności produkcyjnej ponad 10 ton na dobę;
8) do chowu lub hodowli drobiu lub świń o więcej niż:
a) 40 000 stanowisk dla drobiu,
b) 2000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg,
c) 750 stanowisk dla macior;
9) do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych, o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie;
10) do produkcji węgla pierwiastkowego lub elektrografitu poprzez spopielenie lub grafityzację;
11) do wychwytywania strumieni dwutlenku węgla z instalacji objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego na użytek podziemnego składowania dwutlenku węgla;
12) do konserwacji drewna i produktów z drewna środkami chemicznymi o zdolności produkcyjnej 3) ponad 75 m 3 na dobę, innymi niż przeznaczonymi wyłącznie do stosowania w przypadku sinizny;
13) do oczyszczania ścieków, z wyjątkiem oczyszczalni ścieków komunalnych, pochodzących z instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego.
Czyli zasada ta działa jedynie do specjalnie wskazanych sytuacji. Przywołano ust. 5, czyli gospodarowanie odpadami. Jednak w ramach tego ustępu 5 nie mamy przywołanego punktu 5 związanego z magazynowaniem odpadami niebezpiecznymi:
do magazynowania odpadów niebezpiecznych, w oczekiwaniu na działania, o których mowa w pkt 1, 2 lit. b oraz w pkt 4 i 6, o całkowitej pojemności ponad 50 ton, z wyłączeniem wstępnego magazynowania odpadów przez ich wytwórcę w miejscu ich wytworzenia.
Nie mamy także punktu 4 związanego ze składowaniem odpadów:
do składowania odpadów, o zdolności przyjmowania ponad 10 ton odpadów na dobę lub o całkowitej pojemności ponad 25 000 ton, z wyjątkiem składowisk odpadów obojętnych lub obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.
Co to oznacza? Oznacza to tyle, że dla przykładu:
Przykład pierwszy
Instalacja: instalacja do magazynowania odpadów niebezpiecznych składająca się ze zbiornika magazynowego na odpady płynne i bunkra na odpady stałe.
Zbiornik na odpady płynne ma 30 m3. Przyjmując, że magazynujemy tam odpady do gęstości 1,5 Mg/m3, osiągamy zdolność magazynową 45 ton. Bunkier ma zdolność magazynowania 48 ton, przy założeniu, że ma on przyjąć do dwóch dostaw całopojazdowych. Oba te obiekty po zsumowaniu przekraczają 50 ton. Jednak nie mamy obowiązku ich sumować! I nikt nie może zarzucić, że ta instalacja do magazynowania odpadów płynnych w postaci zbiornika i bunkier do magazynowania odpadów stałych stanowią jedną instalację. One nie są połączone technicznie ani technologicznie.
Przykład drugi
Instalacja: dwa zbiorniki do magazynowania odpadów płynnych dedykowane innym odpadom.
Nie mieszamy tych odpadów, nie wykorzystujemy zamiennie, nie mamy wspólnego układu napełniania i opróżniania, nie mamy wspólnego układu do wychwytywania rozlewów, nie mamy połączenia technicznego ani technologicznego. Nie sumujemy ich.
Przykład trzeci
Instalacja: bunkry do magazynowania odpadów stałych.
Jeśli te bunkry oddzielnie zapełniamy, oddzielnie opróżniamy, ze względów technologicznych służą one do innych odpadów, są być może inaczej zabezpieczone (np. jeden jest do odpadów palnych, drugi do odpadów niepalnych i mają inne wyposażenie przeciwpożarowe). Nie sumujemy ich!
Do powyższych instalacji do magazynowania nie ma zastosowania zasada, że parametry tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę działalności prowadzonej w instalacji odnoszące się do instalacji tego samego rodzaju, położonej na terenie tego samego zakładu sumuje się. Do instalacji do magazynowania odpadów niebezpiecznych ta zasada nie obowiązuje.
Podsumowując:
Przy analizie, czy instalacja do magazynowania odpadów niebezpiecznych wymaga pozwolenia zintegrowanego czy nie, należy wziąć pod uwagę:
– gdzie magazynowane odpady niebezpieczne są wysyłane – do kolejnego zbierającego czy do instalacji w gospodarce odpadami wskazanymi w załączniku do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169) – ust. 5.1 (do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę), 5.2b (do termicznego przekształcania odpadów niebezpiecznych o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę) oraz 5.4 (do składowania odpadów, o zdolności przyjmowania ponad 10 ton odpadów na dobę lub o całkowitej pojemności ponad 25 000 ton, z wyjątkiem składowisk odpadów obojętnych lub obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych) i 5.6 (do podziemnego składowania odpadów niebezpiecznych o całkowitej pojemności ponad 50 ton),
– czy pomiędzy miejscami magazynowania określonymi jako osobne instalacje jest powiązanie techniczne albo technologiczne.
