Czym jest kwalifikacja przedsięwzięcia?
Kwalifikacja przedsięwzięcia to jeden z pierwszych kroków w planowaniu zamierzenia inwestycyjnego. Jest to działanie niezbędne w przypadku występowania o decyzję środowiskową, która wymagana jest dla wszystkich inwestycji wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (zwanym dalej rozporządzeniem) [1].
Rozporządzenie to dotyczy zarówno przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, jak i przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Obowiązek kwalifikacji przedsięwzięć nie dotyczy tylko planowanych inwestycji, lecz także rozbudowy, przebudowy, montażu zrealizowanego lub realizowanego przedsięwzięcia. Możliwa jest bowiem sytuacja, w której rozbudowa zakładu zmieni obecną kwalifikację przedsięwzięcia, co będzie automatycznie wiązało się z koniecznością uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Dlaczego kwalifikacja przedsięwzięcia jest kluczowym elementem w procesie ubiegania się o decyzję środowiskową?
W zależności od kwalifikacji przedsięwzięcia (przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko lub mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko) zmieniają się obligatoryjne formalności, których należy dopełnić. I tak np. przy kwalifikacji przedsięwzięcia jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, dodatkowym dokumentem, który należy złożyć jest raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Z kolei przy kwalifikacji przedsięwzięcia jako potencjalnie znacząco oddziaływające na środowisko dodatkowym dokumentem jest m.in. karta informacyjna przedsięwzięcia. Aby więc móc złożyć komplet dokumentów w celu ubiegania się o decyzję środowiskową, niezbędna jest poprawna kwalifikacja przedsięwzięcia. Rzetelnie wykonana kwalifikacja przedsięwzięcia jest podstawą do tego, aby otrzymać prawidłową, zgodną ze stanem prawnym decyzję środowiskową, a to z kolei umożliwia prowadzenie inwestycji. Ze względu wagę tego etapu i dotkliwe konsekwencje w przypadku wadliwej kwalifikacji, warto pochylić się nad tym zagadnieniem i poddać wnikliwej analizie wnioskowaną inwestycję.
Dlaczego właściwa kwalifikacja przedsięwzięcia jest tak istotna?
Właściwa kwalifikacja przedsięwzięcia odpowiada na istotne dla inwestora pytania:
- Czy należy uzyskać decyzję środowiskową dla inwestycji?
- Czy aby ją uzyskać, należy opracować raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko?
- Czy dokumentem, który zostanie przedłożony będzie karta informacyjna przedsięwzięcia?
- Jakie organy będą współdecydować w postępowaniu?
- Czy będzie wymagany udział społeczeństwa w postępowaniu?
- Czy wymagane będzie pozwolenie na budowę w przypadku, gdy dane obiekty lub prace co do zasady go nie wymagają?
Bez właściwej kwalifikacji przedsięwzięcia nie można uzyskać wiążących odpowiedzi na powyższe pytania. A to uniemożliwia uzyskanie decyzji środowiskowej oraz realizację zaplanowanej inwestycji.
Błędy w kwalifikacji przedsięwzięcia
Podstawowym błędem jest niewskazanie przez inwestora we wniosku lub dołączonych dokumentach kwalifikacji przedsięwzięcia.
Błędem jest także brak wyczerpujących informacji potwierdzających wybraną przez inwestora kwalifikację, a tym samym uniemożliwienie organowi właściwej i wyczerpującej analizy dowodów. Szczegółowa analiza całego procesu technologicznego, wykorzystywanych substancji i procesów, którym one podlegają jest kluczowa i niezbędna do prawidłowej kwalifikacji przedsięwzięcia. Takiej analizy i wiedzy potrzebuje inwestor, aby prawidłowo zakwalifikować przedsięwzięcie, ale takiej samej wiedzy potrzebuje organ, aby zatwierdzić kwalifikację dokonaną przez inwestora albo ją zakwestionować.
Ważnym elementem jest też zwrócenie uwagi inwestora na sytuacje, w których planowane prace w ramach inwestycji kwalifikują się do kilku kategorii. Możliwe są bowiem takie sytuacje, gdy przedsięwzięcia mogą być zakwalifikowane do kilku kategorii, w zależności od tego, co realizujemy, jakie procesy technologiczne zachodzą i jaką powierzchnią dysponujemy. Niezbędna jest więc dogłębna analiza sytuacji przez inwestora oraz dostarczenie organowi kompletnych i wyczerpujących informacji na temat kwalifikacji przedsięwzięcia. Prawidłowo przygotowane dokumenty powinny być rzetelnie opracowane oraz spójne. To przyspieszy wydanie decyzji środowiskowej, bowiem pozwoli uniknąć wezwań ze strony organu oraz zmniejszy liczbę ponownych analiz dokumentacji.
Kwalifikacji przedsięwzięcia dokonuje inwestor już na etapie składania wniosku o wydanie decyzji środowiskowej. Jednak składana przez inwestora kwalifikacja przedsięwzięcia nie jest wiążąca dla organu i podlega jego ocenie oraz ewentualnej weryfikacji. Organ wydający decyzję środowiskową jest zobowiązany do dokładnego ustalenia przedmiotu, a w przypadku stwierdzenia błędnej kwalifikacji dokonanej przez inwestora, organ ma prawo zwrócić mu uwagę na błędną kwalifikację oraz przeprowadzić własną.
Możliwe skutki błędnej kwalifikacji przedsięwzięcia
Błędna kwalifikacja przedsięwzięcia niesie za sobą dotkliwe dla inwestora konsekwencje. Mogą być one różne i w dużej mierze zależą od tego, kiedy błąd zostanie dostrzeżony.
Na etapie inwestycji
Jeśli organ wydający jedną z decyzji wskazaną w art. 72 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [2] lub realizujący czynność tam wskazaną dostrzeże wadliwość na etapie inwestycji, to ma prawo odmówić wydania wnioskowanej decyzji, co automatycznie wstrzymuje realizację przedsięwzięcia.
Może się okazać, że końcowo decyzja ta będzie mogła być wydana, wówczas jedyną konsekwencją dla inwestora będzie strata czasu.
Może być jednak i tak, że uzyskanie decyzji właściwej nie będzie możliwe. Zdarzy się tak w sytuacji, gdy np. błędnie wydana decyzja na przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko powinna być zastąpiona decyzją na przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uniemożliwia wydanie decyzji na przedsięwzięcie tego typu. Skutkiem takiej sytuacji jest nie tylko strata czasu, ale i niemożliwość zrealizowania przedsięwzięcia.
W okresie eksploatacji
Wada dostrzeżona np. przez WIOŚ już na etapie eksploatacji może skutkować wzruszeniem uzyskanej wcześniej decyzji środowiskowej. WIOŚ może więc zainicjować postępowanie o wznowienie albo o stwierdzenie nieważności decyzji.
Gdy decyzja środowiskowa została wydana w wyniku złej kwalifikacji przedsięwzięcia, postępowanie może zostać wznowione, jeśli zaszła któraś z przesłanek wymienionych w art. 145 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (zwany dalej k.p.a.) [3]. Analizując możliwe stany faktyczne, postępowanie takie może zostać wznowione po zaistnieniu następujących przesłanek:
- 145 pkt 1 k.p.a. – dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
- 145 pkt 5 – wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję,
- 145 pkt 6 – decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu.
Decyzja może też zostać uznana za nieważną, jeśli została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa (przesłanka nieważnościowa z art. 156, § 1 pkt. 2 k.p.a. [4]).
Z czym to się wiąże dla inwestora? Skutkiem jest brak decyzji i wstrzymanie inwestycji. Co niezwykle istotne – brak decyzji środowiskowej uniemożliwia wydanie pozwolenia na budowę, więc inwestycji nie można dalej realizować. W przypadku gdy jesteśmy na etapie eksploatacji, nasza inwestycja staje się samowolą budowlaną, a więc podlega pod procedurę legalizacji, która jest procedurą trudną, czasochłonną, kosztowną i nie zawsze kończącą się sukcesem, a wręcz czasami skutkującą brakiem możliwości zalegalizowania przedsięwzięcia i nakazem rozbiórki.
Co może inwestor?
Przede wszystkim inwestor powinien prawidłowo zakwalifikować planowane przedsięwzięcie. Tak, aby decyzje wydane w wyniku wznowienia postępowania lub nowego wniosku złożonego przez inwestora odpowiadały rzeczywistości i były zgodne z prawem.
Jak ustrzec się błędu?
Podstawowe znaczenie ma świadomość o wadze prawidłowej kwalifikacji przedsięwzięcia. To świadome podejście poskutkuje uważnością przy przygotowywaniu dokumentacji, dokładną analizą swojego przypadku, zadawaniem pytań i szukaniem na nie odpowiedzi. W skomplikowanych sytuacjach albo w przypadku wątpliwości warto skonsultować się ze specjalistami w dziedzinie kwalifikacji przedsięwzięć albo powierzyć im przygotowanie dokumentacji. Ponieważ jednak zawsze i w każdym przypadku niezbędne będą informacje pozyskiwane od inwestora, stąd też najlepszym rozwiązaniem jest samokształcenie.
Autor: dr Marcin Kaźmierski, Kancelaria Ekologiczna
Pytanie – konkretna odpowiedź!
Kto dokonuje kwalifikacji przedsięwzięcia?
Kwalifikacji przedsięwzięcia dokonuje inwestor na etapie składania wniosku o wydanie decyzji środowiskowej. Jednak jej weryfikacja oraz ostateczna kwalifikacja należy do organu wydającego decyzję środowiskową.
Co jest podstawą do kwalifikacji przedsięwzięcia do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko?
Podstawą prawną do kwalifikacji przedsięwzięcia do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. poz. 1839).
[1] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. poz. 1839)
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190001839 [dostęp: 02-07-2024]
[2] Art. 72 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r. poz. 1094) mówi, że:
1. Wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem:
1) decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego oraz decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych – wydawanych na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682 i 553);
2) decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę obiektów jądrowych – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane;
3) decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
3a) decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wsparciu przygotowania III Igrzysk Europejskich w 2023 roku;
4) koncesji na wydobywanie kopalin ze złóż, koncesji na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, koncesji na podziemne składowanie odpadów oraz koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla – wydawanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
4a) decyzji zatwierdzającej plan ruchu dla wykonywania robót geologicznych związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złoża węglowodorów lub decyzji inwestycyjnej w celu wykonywania koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża – wydawanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
4b) decyzji zatwierdzającej plan ruchu dla wykonywania robót geologicznych na podstawie koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złoża kopaliny – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
4c) decyzji zatwierdzającej projekt robót geologicznych wykonywanych w celu określenia warunków geologiczno-inżynierskich lub hydrogeologicznych na potrzeby udokumentowania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla – wydawanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
5) decyzji określającej szczegółowe warunki wydobywania kopaliny – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze;
6) pozwolenia wodnoprawnego na regulację wód, pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzeń wodnych oraz pozwolenia wodnoprawnego na wydobywanie z wód kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, wydawanych na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne;
7) (uchylony);
8) decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2022 r. poz. 1223 oraz z 2023 r. poz. 412);
9) decyzji o zmianie lasu na użytek rolny – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2022 r. poz. 672, 1726 i 2311 oraz z 2023 r. poz. 412 i 803);
10) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 162);
11) decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 602);
12) (uchylony);
13) decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięć Euro 2012 – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. z 2020 r. poz. 2008);
14) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1079 oraz z 2022 r. poz. 1846);
15) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu wydawanej na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu;
16) decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (z. U. z 2023 r. poz. 733), o ile jest to wymagane;
17) decyzji o zezwolenie na prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2336);
18) decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych;
18a) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszącej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących;
19) zezwolenia na budowę obiektu jądrowego oraz zezwolenia na budowę składowiska odpadów promieniotwórczych, wydawanych na podstawie ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe;
20) decyzji o zezwoleniu na założenie lotniska – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2022 r. poz. 1235, 1715, 1846, 2185 i 2642);
21) zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów i zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów wydawanych na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
22) decyzji o ustaleniu lokalizacji strategicznej inwestycji w zakresie sieci przesyłowej oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji towarzyszącej wydawanych na podstawie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych;
23) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie infrastruktury dostępowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 24 lutego 2017 r. o inwestycjach w zakresie budowy drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską;
24) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie CPK, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o Centralnym Porcie Komunikacyjnym;
25) decyzji o ustaleniu lokalizacji strategicznej inwestycji w sektorze naftowym wydawanej na podstawie ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym;
26) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 – Oddziału Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku wydawanej na podstawie ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 – Oddziału Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku;
27) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy portu zewnętrznego wydawanej na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy portów zewnętrznych;
28) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji, o której mowa w ustawie z dnia 11 sierpnia 2021 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie;
29) decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej wydawanej na podstawie ustawy z dnia 14 kwietnia 2023 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowych oraz inwestycji towarzyszących;
29) decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie budowy strzelnic realizowanych przez uczelnie wydawanej na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o inwestycjach w zakresie budowy strzelnic realizowanych przez uczelnie.
1a. Wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje także przed dokonaniem zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych oraz zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
1b. Wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje również przed podjęciem uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej lub inwestycji towarzyszącej w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Ilekroć przepisy ustawy mają zastosowanie do wszystkich decyzji, o których mowa w ust. 1, mają także odpowiednie zastosowanie do uchwały, o której mowa w zdaniu pierwszym.
2. Wymogu uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub jej zmiany nie stosuje się w przypadku zmiany:
1) decyzji, o których mowa w ust. 1, polegających na:
a) ustaleniu lub zmianie formy lub wielkości zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania działalności objętej decyzją,
b) zmianie danych wnioskodawcy;
1a) decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 10, 14, 18 i 19, polegających na zmianie zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego dotyczącej:
a) charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego, w szczególności: kubatury, powierzchni zabudowy, wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji,
b) zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z tego obiektu przez osoby niepełnosprawne,
c) charakterystycznych parametrów drogi w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego
– które nie spowodują zmian uwarunkowań określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
1b) decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 15, lub decyzji, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu, o ile zmiana ta nie powoduje zmian uwarunkowań określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
1c) decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 25, oraz decyzji, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym, o ile zmiana ta nie powoduje zmian uwarunkowań określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
1d) decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 27, oraz decyzji, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o inwestycjach w zakresie budowy portów zewnętrznych, o ile zmiana ta nie powoduje zmian uwarunkowań określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
1e) decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 22, oraz decyzji, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych, o ile zmiana ta nie powoduje zmian uwarunkowań określonych w wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
2) koncesji lub decyzji, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, polegających także na:
a) zmniejszeniu powierzchni, w granicach której ma być prowadzona działalność,
b) przeniesieniu koncesji lub decyzji na inny podmiot,
c) zmianie głębokości robót geologicznych związanych z poszukiwaniem lub rozpoznawaniem złoża kopaliny, wykonywanych metodą otworów wiertniczych,
d) zmianie koncesji lub decyzji, polegającej na zmianie terminu rozpoczęcia działalności lub ograniczeniu prowadzenia działalności objętej koncesją lub decyzją, o ile mieści się ono w zakresie objętym decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach,
e) zmianie zakresu prac geologicznych, w tym robót geologicznych, lub harmonogramu robót geologicznych, niestanowiących przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko lub przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko,
f) (uchylona),
g) zmianie terminu rozpoczęcia prac i robót geologicznych,
h) zmianie zapisu dotyczącego przekazywania próbek i danych geologicznych,
i) zmniejszeniu granic obszaru górniczego i terenu górniczego,
j) (uchylona),
k) (uchylona),
l) (uchylona),
3) planu ruchu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4a i 4b.
2a. Wymogu uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed uzyskaniem zezwoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 21, nie stosuje się, w przypadku gdy:
1) zezwolenie dotyczy odzysku polegającego na przygotowaniu do ponownego użycia lub
2) jest to drugie lub kolejne zezwolenie dla zrealizowanego przedsięwzięcia nieulegającego zmianie.
2b. W przypadku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach określającej warunki realizacji przedsięwzięcia, przepis ust. 2 pkt 1a stosuje się, jeżeli odstąpienie od zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu lub projektu architektoniczno-budowlanego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1a, nie spowoduje zmian uwarunkowań określonych w tej decyzji.
3. Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dołącza się do wniosku o wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, oraz zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1a. Złożenie wniosku lub dokonanie zgłoszenia następuje w terminie 6 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna, z zastrzeżeniem ust. 4 i 4b.
4. Złożenie wniosku lub dokonanie zgłoszenia może nastąpić w terminie 10 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna, o ile strona, która złożyła wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, lub podmiot, na który została przeniesiona ta decyzja, otrzymali, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, od organu, który wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach w pierwszej instancji, stanowisko, że aktualne są warunki realizacji przedsięwzięcia określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowieniu, o którym mowa w art. 90 ust. 1, jeżeli było wydane. Zajęcie stanowiska następuje na wniosek uwzględniający informacje na temat stanu środowiska i możliwości realizacji warunków wynikających z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, jeżeli było wydane. Wniosek, o którym mowa w zdaniu drugim, składa się do organu nie wcześniej niż po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna.
4a. Zajęcie stanowiska następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
4b. Złożenie wniosku o wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, wydawanych dla obiektu energetyki jądrowej lub inwestycji towarzyszącej, dla inwestycji w zakresie terminalu, a także dla inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej oraz zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy z morskiej farmy wiatrowej w rozumieniu odpowiednio art. 3 pkt 3 i 13 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1050 i 2687), może nastąpić w terminie 10 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna.
5. W okresie, o którym mowa w ust. 3, 4 i 4b, dla danego przedsięwzięcia wydaje się jedną decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Jedną decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaje się także w przypadku, gdy dla danego przedsięwzięcia jest wymagane uzyskanie więcej niż jednej z decyzji, o których mowa w ust. 1, lub gdy wnioskodawca uzyskuje odrębnie decyzje dla poszczególnych etapów realizacji przedsięwzięcia.
5a. Dla obiektu energetyki jądrowej w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących będącego równocześnie obiektem jądrowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe wydaje się jedną decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach uzyskana przed decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej wydawaną na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących wypełnia wymóg uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie zezwolenia na budowę obiektu jądrowego przewidziany ustawą z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe.
6. Organ właściwy do wydania decyzji, o których mowa w ust. 1, dotyczących przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, niezwłocznie po wydaniu decyzji, podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, a także udostępnia na okres 14 dni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu treść tej decyzji. W informacji wskazuje się dzień udostępnienia treści decyzji.
6a. Udostępnienie dokumentacji sprawy, o której mowa w ust. 6, następuje zgodnie z przepisami działu II.
7. (uchylony).
8. W przypadku planowanych przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, których wyłącznym celem jest:
1) obronność i bezpieczeństwo państwa lub
2) prowadzenie działań ratowniczych i zapewnienie bezpieczeństwa cywilnego w związku z przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności
– nie wydaje się decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli jej wydanie miałoby niekorzystny wpływ na te cele.
9. Konieczność realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 8, wymaga zgłoszenia regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.
10. Do realizacji przedsięwzięcia można przystąpić, jeżeli w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania zgłoszenia regionalny dyrektor ochrony środowiska nie wniósł, w drodze decyzji, sprzeciwu.
11. W przypadku wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 10, powstaje obowiązek uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001094 [dostęp: 02-07-2024]
[3] Art. 145 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. 2024 r. poz. 572) mówi, że:
1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa;
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27;
4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu;
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję;
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu;
7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2);
8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.
2. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie może być wznowione również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.
3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa.
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20240000572/O/D20240572.pdf [dostęp: 02-07-2024]
[4] Art. 156 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. 2024 r. poz. 572) mówi, że:
1. Organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:
1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości;
2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa;
3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną albo sprawy, którą załatwiono milcząco;
4) została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie;
5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały;
6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą;
7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
2. Nie stwierdza się nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w § 1, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło dziesięć lat, a także gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20240000572 [dostęp: 02-07-2024]
