Korzystanie ze środowiska nakłada na przedsiębiorców szereg obowiązków. Ich niedopełnienie grozi poniesieniem sporych konsekwencji, także w postaci kar pieniężnych. Warto więc wiedzieć, kiedy, gdzie i co. Poniżej prezentujemy ważne daty z zakresu ochrony środowiska na luty 2024 r.

15 lutego

Wpłata na publiczne kampanie edukacyjne przez organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego [1]

Do 15 lutego roku następującego po roku, w którym organizacja była zobowiązana do przeprowadzenia kampanii edukacyjnych, organizacja odzysku ww. sprzętu, która nie przeznaczyła w określonym ustawą terminie środków na publiczne kampanie edukacyjne w wysokości co najmniej 5% przychodów netto uzyskanych w poprzednim albo danym roku kalendarzowym, zobowiązana jest dokonać wpłaty na publiczne kampanie edukacyjne.

Wpłaty należy dokonać bez wezwania na konto urzędu marszałkowskiego. Niedopełnienie obowiązku zagrożone jest administracyjną karą pieniężną w wysokości od 15 000 zł do 1 000 000 zł

Podstawa prawna – Art. 62 ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622)

25 lutego

Informacja o opłacie emisyjnej oraz opłata [2]

Informacja o opłacie emisyjnej oraz opłata obowiązuje producentów paliw silnikowych, importerów paliw silnikowych, podmiotu dokonującego nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych, innego podmiotu podlegającego obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych (na podstawie przepisów o podatku akcyzowym). Informację o opłacie emisyjnej należy składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo naczelnikowi urzędu celno-skarbowego. Opłatę emisyjną należy wpłacić w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty (w przypadku producentów paliw silnikowych i podmiotów dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych) bądź w terminie określonym dla należności celnych (w przypadku importerów paliw silnikowych i innych podmiotów podlegających obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych).

Opłatę emisyjną w wysokości 80 zł na 1000 litrów (zarówno dla benzyn silnikowych, jak i olejów napędowych) należy wpłacić na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu skarbowego właściwego dla dokonywania wpłat kwot z tytułu zapłaty podatku akcyzowego.

Podstawa prawna – Art. 321c, art. 321d, art. 321f, art. 321g, art. 321h ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54)

26 lutego

Sprawozdanie o odpadach nadających się do recyklingu (G-06) [3]

Podmioty gospodarki narodowej (czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą), bez względu na liczbę pracujących, prowadzący działalność w zakresie skupu i sprzedaży odpadów nadających się do recyklingu oraz podmioty gospodarki narodowej wytwarzające odpady nadające się do recyklingu o określonej liczbie pracujących i prowadzące określoną działalność wg PKD zobowiązane są do przekazania na cele statystyki publicznej sprawozdania o odpadach nadających się do recyklingu za rok 2023. Dane jednostkowe w postaci elektronicznej należy przekazać na portal sprawozdawczy GUS https://raport.stat.gov.pl/

Podstawa prawna – Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 grudnia 2023 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2024 (Dz.U. poz. 2747)

27 lutego

Sprawozdanie o emisji zanieczyszczeń powietrza oraz o stanie urządzeń oczyszczających (OS-1) [3]

Podmiot gospodarki narodowej (czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą), bez względu na liczbę pracujących i rodzaj prowadzonej działalności, wnoszący opłaty za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza, musi do 27 lutego przekazać sprawozdanie o emisji zanieczyszczeń powietrza oraz o stanie urządzeń oczyszczających (OS-1). Należy je w formie danych jednostkowych w postaci elektronicznej przekazać na portal sprawozdawczy GUS https://raport.stat.gov.pl/

Podstawa prawna – Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 grudnia 2023 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2024 (Dz.U. poz. 2747)

28 lutego

Opłata melioracyjna [4]

Obowiązek dotyczy właścicieli gruntów, dla których właściwy organ Wód Polskich ustalił, w drodze decyzji, wysokość części opłaty melioracyjnej, proporcjonalną do powierzchni gruntów, na które urządzenia melioracji wodnych wywierają korzystny wpływ. Zainteresowani właściciele gruntów wnoszą opłatę na rachunek bankowy Wód Polskich. Opłata nieuiszczona w terminie podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Podstawa prawna – Art. 201 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1478)

Opłata roczna za wpis do rejestru niektórych podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami za dany rok [5]

Niektóre podmioty wpisane do rejestru wprowadzające produkty lub produkty w opakowaniach, prowadzące jednostki handlu detalicznego lub hurtowego, w których są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego objęte opłatą recyklingową oraz gospodarujące odpadami, zobowiązane są do dokonania do końca lutego opłaty rocznej za wpis do rejestru. Jeśli przedsiębiorca uiścił opłatę rejestrową to opłaty rocznej nie uiszcza w tym samym roku. Przedsiębiorca wpisany do rejestru, o którym mowa w ustawie z 15.07.2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2022 r., poz. 2013), który składając wniosek o wpis do rejestru przedłoży informację potwierdzającą dobrowolny udział w systemie EMAS, nie uiszcza opłaty rocznej w roku, w którym uzyskał wpis do rejestru.

Opłata w wysokości od 50 do 2000 zł winna być wniesiona na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na lokalizację.

Obowiązek dotyczy wpisanego do rejestru podmiotu, który wprowadza: sprzęt, baterie lub akumulatory, pojazdy, produkty w opakowaniach, opony, oleje smarowe, produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne, podmioty reprezentujące, autoryzowani przedstawiciele, producenci, importerzy i wewnątrzwspólnotowi nabywcy opakowań.

Podstawa prawna – Art. 57, art. 58 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2023 r. poz. 1587)

Dane dotyczące udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, wyrażonego w procentach [6]

Obowiązek raportowania do dnia 28 lutego jest obligatoryjny dla prowadzących instalację, którzy w terminie do 30.06.2015 r. złożyli organowi właściwemu do wydania pozwolenia dokumenty potwierdzające spełnianie przez źródło spalania paliw następujących warunków:

1) pierwsze pozwolenie na budowę źródła wydano przed 27.11.2002 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródło zostało oddane do użytkowania nie później niż 27.11.2003 r.;

2) całkowita nominalna moc cieplna, ustalona z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, jest nie mniejsza niż 50 MW i nie większa niż 200 MW;

3) co najmniej 50% produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w tym źródle, stanowi ciepło dostarczone do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody.

Wymagane dane należy przekazać organowi, który wydał dla danej instalacji pozwolenie na emisję (w tym przypadku pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenie zintegrowane).

Podstawa prawna – Art. 146b ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024, poz. 54)

Dane dotyczące udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, określonego jako średnia krocząca z pięciu lat i wyrażonego w procentach [7]

Przekazanie ww. danych do dnia 28 lutego jest obligatoryjne dla prowadzących instalację, którzy w terminie do 1.01.2024 r. złożyli organowi właściwemu do wydania pozwolenia do przyjęcia zgłoszenia dokumenty potwierdzające spełnianie przez źródło spalania paliw następujących warunków:

1) źródło zostało oddane do użytkowania przed 20.12.2018 r., a w przypadku, gdy pozwolenie na budowę źródła wydano przed 19.12.2017 r. – zostało oddane do użytkowania nie później niż 20.12.2018 r.;

2) nominalna moc cieplna źródła jest większa niż 5 MW i mniejsza niż 50 MW;

3) co najmniej 50% produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle, określone jako średnia krocząca z pięciu lat, stanowi ciepło dostarczone do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody.

Wymagane dane należy przekazać organowi, który wydał dla danej instalacji pozwolenie na emisję (w tym przypadku pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenie zintegrowane) lub organowi, który przyjął zgłoszenie instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia.

Podstawa prawna – Art. 146j ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024, poz. 54)

Zaświadczenie o zużytym sprzęcie [8]

Do 28 lutego prowadzący zakład przetwarzania zobowiązany jest do udostępnienia zaświadczenia o zużytym sprzęcie za poprzedni rok kalendarzowy. Zaświadczenie to, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, należy udostępnić wprowadzającemu sprzęt lub organizacji odzysku sprzętu elektronicznego i elektrycznego, z którymi zawarto umowę oraz marszałkowi województwa.

Obligatoryjne elementy zaświadczenia określa art. 53 ust. 2 ustawy z 11.09.2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r., poz. 1622), fakultatywnie – art. 53 ust. 3 tej ustawy.

Podstawa prawna – Art. 53 ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r., poz. 1622)

Raport do KOBiZE [9]

Obowiązek raportowania do KOBiZE dotyczy podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności korzystają ze środowiska. Raport za poprzedni rok należy przekazać do końca lutego. Informacje, które powinny znaleźć się w raporcie określa art. 6 ust. 2 pkt 1-10 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673). Zakres informacji zawartych w raporcie o zakresie swojej działalności emisyjnej oraz sposób jego wprowadzania do Krajowej bazy określa rozporządzenie Ministra Środowiska z 26.10.2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu informacji zawartych w raporcie oraz sposobu jego wprowadzania do Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. poz. 2217).

Podstawa prawna – Art. 6 ust. 2 pkt 1-10, art. 7 ust. 1 ustawy z 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673)

Roczne sprawozdanie dotyczące substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych [10]

Do 28 lutego podmiot przewożący lub wywożący przez lub z terytorium RP ww. substancje zobowiązany jest przekazać do bazy danych roczne sprawozdanie. Powinno ono być sporządzone w formie elektronicznej, zgodnie ze stanem faktycznym i dotyczyć substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych oraz pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, z wyodrębnieniem ilości tych substancji i gazów, które są przywożone spoza Unii Europejskiej i wywożone z Unii Europejskiej. Przed sporządzeniem pierwszego sprawozdania podmiot jest obowiązany do zarejestrowania się w bazie danych poprzez wypełnienie w tej bazie formularza rejestracyjnego. Wzór sprawozdania powinien zostać określony w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej (rozporządzenie nie zostało jeszcze wydane).

Brak dopełnienia tego obowiązku zagrożone jest administracyjną karą pieniężną w wysokości od 600 do 4500 zł.

Podstawa prawna – Art. 39, art. 40, art. 47 pkt 1 ustawy z 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2065)

Sprawozdanie zawierające informacje o ilościach, zastosowaniu oraz emisji halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu lub obiektach [11]

Do 28 lutego podmiot użytkujący systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zawierające halony i przeznaczone do zastosowań krytycznych zobowiązany jest do przekazania do wyspecjalizowanej jednostki sprawozdania. Sprawozdanie należy sporządzić w formie elektronicznej. Powinno ono zawierać informacje o ilościach halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu lub obiektach na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, zastosowanych w tego rodzaju sprzętu lub obiektach i wyemitowanych z nich w ciągu roku objętego sprawozdaniem oraz zmagazynowanych na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, a także informacje o postępie w zastępowaniu halonów i działaniach podjętych w celu ograniczenia emisji.

Podstawa prawna – Art. 41 ust. 4 ustawy z 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2065)

Opłata roczna uiszczana przez autoryzowanego przedstawiciela wpisanego do rejestru autoryzowanych przedstawicieli [12]

Do 28 lutego na autoryzowanych przedstawicielach wpisanych do rejestru autoryzowanych przedstawicieli spoczywa obowiązek uiszczenia opłaty rocznej w wysokości 2000 zł [w rozumieniu art. 26 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622)]. Wpłata musi być dokonana na odrębny rachunek bankowy Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Opłaty rocznej nie uiszcza się w roku, w którym została uiszczona opłata rejestrowa.

Podstawa prawna – Art. 116 ust.8-13 ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622)

Zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych [13]

Do 28 lutego zbierający zużyte baterie lub akumulatory zobowiązany jest udostępnić zaświadczenie o zebranych ww. sprzętach za poprzedni rok kalendarzowy wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa. Zaświadczenie to należy udostępnić za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO. Łączna masa zużytych baterii i zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach nie może być większa od masy zużytych baterii i zużytych akumulatorów zebranych przez zbierającego.

Podstawa prawna – Art. 59a ustawy z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2022 r. poz. 1113)

Zaświadczenie o przetworzonych zużytych bateriach lub akumulatorach [14]

Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów zobowiązany jest do udostępnienia zaświadczenia o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach (za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO) wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa. Elementy zaświadczenia określa art. 64a ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2022 r. poz. 1113). Łączna masa zużytych baterii i zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach nie może przekraczać rocznych mocy przerobowych zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów określonych w decyzjach związanych z gospodarką odpadami.

Podstawa prawna – Art. 64a ustawy z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2022 r. poz. 1113)

Operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny [15]

Do 28 lutego przedsiębiorca zobowiązany jest do sporządzenia operatu ewidencyjnego w ramach prowadzonej ewidencji zasobów złoża kopaliny. W operacie tym należy uwzględnić w szczególności dane dotyczące tych części złoża kopaliny, których wydobycie nie jest technicznie możliwe lub nie jest gospodarczo uzasadnione (stan na dzień 31 grudnia poprzedniego roku). Operat sporządza geolog górniczy, a nadzór nad tym procesem sprawuje właściwy organ nadzoru górniczego. Operat ten należy dołączyć do posiadanego egzemplarza dokumentacji geologicznej złoża kopaliny, projektu zagospodarowania złoża lub dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów. Jeżeli przedsiębiorca nie sporządził operatu ewidencyjnego albo sporządził go nienależycie, właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, nakazać jego niezwłoczne sporządzenie lub poprawę, na koszt przedsiębiorcy.

Podstawa prawna – Art. 101 i 102 ustawy z 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072)

Pytanie – konkretna odpowiedź!

Kto musi składać sprawozdanie za korzystanie ze środowiska?

Obowiązek ten spoczywa na każdym, kto prowadzi działalność mającą wpływ na środowisko przyrodnicze – zarówno wprowadza zanieczyszczenia do powietrza, jak i składuje odpady. Sprawozdanie jest obligatoryjne dla firm, dla których wyliczono opłatę środowiskową powyżej 100 zł [16].

Kto płaci opłatę środowiskową?

Podmioty korzystające ze środowiska muszą odprowadzać opłatę środowiskową. Zgodnie z ustawą z dnia 16 stycznia 2024 roku Prawo Ochrony Środowiska opłacie środowiskowej podlega działalność, która powoduje: wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza, emisja gazów cieplarnianych w ramach przydzielonych uprawnień i składowanie odpadów [17].

---

[1] Art.  62 ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622) mówi, że:

1. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest obowiązana do prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
2. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 5% przychodów netto uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym z przejęcia obowiązków, o których mowa w art. 18 i art. 19.
3. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która rozpoczyna działalność w danym roku kalendarzowym, przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 5% przychodów netto uzyskanych w tym roku kalendarzowym z przejęcia obowiązków, o których mowa w art. 18 i art. 19.
4. Rozliczenie wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, w którym organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego była obowiązana do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za wykonany, jeżeli organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego posiada dokumentację potwierdzającą przeznaczenie środków, o których mowa w ust. 2 i 3, na publiczne kampanie edukacyjne.
6. W przypadku gdy organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie przeznaczyła w terminie, o którym mowa w ust. 4, na publiczne kampanie edukacyjne środków w wysokości co najmniej równej odpowiednio przychodom netto, o których mowa w ust. 2 albo 3, jest ona obowiązana do wpłaty bez wezwania w terminie do dnia 15 lutego roku następującego po roku, w którym organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego była obowiązana do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych, na rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego środków w wysokości równej odpowiednio przychodom netto, o których mowa w ust. 2 albo 3.
7. Wysokość zobowiązania z tytułu środków, o których mowa w ust. 6, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie przeznaczoną przez organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego na publiczne kampanie edukacyjne, potwierdzoną przez dokumentację, o której mowa w ust. 5.
8. W przypadku gdy organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie wniosła środków, o których mowa w ust. 6, albo wniosła je w wysokości niższej od należnej, marszałek województwa określa, w drodze decyzji, wysokość zobowiązania z tytułu tych środków.
9. Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 6, powiększone o wysokość dochodów z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o wysokość dochodów, o których mowa w ust. 10, marszałek województwa przekazuje, w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
10. Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 6, w wysokości 10% stanowią dochód budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu tych środków i obsługę administracyjną systemu tych środków.
11. Do środków, o których mowa w ust. 6, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150001688/U/D20151688Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

[2] Art. 321c, art. 321d, art. 321e, art. 321f, art. 321g, art. 321h ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówią, że:

Art.  321c.

1. Obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej ciąży na:

1) producencie paliw silnikowych albo

2) importerze paliw silnikowych, albo

3) podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych, albo

4) innym podmiocie podlegającym na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są zwolnione z obowiązku uiszczania opłaty emisyjnej, gdy wynika to z umów międzynarodowych dotyczących międzynarodowego transportu drogowego.
3. Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz umów, o których mowa w ust. 2.

 

Art.  321d.

1. Obowiązek zapłaty opłaty emisyjnej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych, o których mowa w art. 321a ust. 3.

1a. Do określania wysokości opłaty emisyjnej ciążącej na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz na podmiocie, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 ust. 4-6a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1542, 1598 i 1723).

2. W przypadku poddania danej ilości paliwa silnikowego, od której zapłacono opłatę emisyjną, dalszym procesom, w wyniku których nastąpiło zwiększenie ilości tego paliwa, opłacie emisyjnej podlega uzyskana nadwyżka tego paliwa.

 

Art.  321e.

1. Podstawą obliczenia wysokości opłaty emisyjnej jest ilość paliw silnikowych, o których mowa w art. 321a ust. 3, od jakich podmioty, o których mowa w art. 321c ust. 1, są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy.
2. Opłata emisyjna nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu importu wyrobów akcyzowych.

 

Art.  321f.  Stawka opłaty emisyjnej dla:

1) benzyn silnikowych – wynosi 80 zł za 1000 litrów;

2) olejów napędowych – wynosi 80 zł za 1000 litrów.

 

Art.  321g.

1. Organem właściwym w sprawach opłaty emisyjnej jest naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego i dyrektor izby administracji skarbowej.
2. Organami właściwymi miejscowo w sprawach opłaty emisyjnej są odpowiednio:

1) naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo w sprawach podatku akcyzowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadkach, w których obowiązanymi do zapłaty opłaty emisyjnej są podmioty, o których mowa w art. 321c ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z innego tytułu niż import;

2) naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy ze względu na miejsce powstania długu celnego oraz dyrektor izby administracji skarbowej właściwy dla tego naczelnika – w przypadku, w którym obowiązanym do zapłaty opłaty emisyjnej jest podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu.

 

Art.  321h.

1. Podmiot, o którym mowa w art. 321c ust. 1, jest obowiązany składać informację o opłacie emisyjnej odpowiednio właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo naczelnikowi urzędu celno-skarbowego oraz obliczać i wpłacać opłatę emisyjną w terminie:

1) do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty – w przypadku podmiotów, o których mowa w art. 321c ust. 1 pkt 1 i 3, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z innego tytułu niż import,

2) określonym dla należności celnych – w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 2, oraz podmiotu, o którym mowa w art. 321c ust. 1 pkt 4 – jeżeli podlega on na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych z tytułu importu

– na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu skarbowego właściwego dla dokonywania wpłat kwot z tytułu zapłaty podatku akcyzowego.

2. W przypadku powstania nadpłaty w opłacie emisyjnej Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje zwrotu tej nadpłaty ze środków należnych Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji w sprawie opłaty emisyjnej, mając na uwadze zapewnienie jednolitości informacji składanych przez podmioty, o których mowa w art. 321c ust. 1, oraz zapewnienie możliwości kontroli wysokości dokonywanych wpłat.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20010620627/U/D20010627Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[3] Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 grudnia 2023 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2024 (Dz.U. poz. 2747) https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20230002747/O/D20232747.pdf  [dostęp: 13.02.2024]

 

[4] Art. 201 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1478)  mówi:

Art.  201.

1. Właściwy organ Wód Polskich ustala dla każdego zainteresowanego właściciela gruntów, w drodze decyzji, wysokość części opłaty melioracyjnej, o której mowa w art. 200 ust. 1, proporcjonalną do powierzchni gruntów, na które urządzenia melioracji wodnych wywierają korzystny wpływ.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, zainteresowani właściciele gruntów wnoszą na rachunek bankowy Wód Polskich.

2a. Wody Polskie prowadzą wyodrębniony rachunek bankowy w celu gromadzenia wpływów z opłaty, o której mowa w ust. 1. Wpływy te, powiększone o przychody z oprocentowania środków na rachunku bankowym, są przekazywane na rachunek bieżący dochodów budżetowych ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej w terminie do końca następnego miesiąca po ich wpływie na wyodrębniony rachunek Wód Polskich.

3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
4. Do opłaty, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Wodom Polskim.
5. Opłata, o której mowa w ust. 1, nieuiszczona w terminie podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem 20 lat od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20170001566/U/D20171566Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[5] Art. 57 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2022 r., poz. 2013) mówi, że:

Art. 57. 1. Wpis do rejestru dla:

1) wprowadzających sprzęt i autoryzowanych przedstawicieli,

2) wprowadzających baterie lub akumulatory,

3) wprowadzających pojazdy,

4) producentów, importerów i wewnątrzwspólnotowych nabywców opakowań,

5) wprowadzających do obrotu produkty w opakowaniach,

6) wprowadzających do obrotu opony,

7) wprowadzających do obrotu oleje smarowe,

8) wprowadzających do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych,

9) wprowadzających do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne,

10) podmiotów reprezentujących

– podlega opłacie rejestrowej.

2. Opłaty rejestrowej nie uiszcza przedsiębiorca wpisany do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2022 r. poz. 2013), który składając wniosek o wpis do rejestru przedłoży informację potwierdzającą dobrowolny udział w systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, wpisany do rejestru uiszcza w terminie do końca lutego każdego roku opłatę roczną za dany rok.
4. Opłaty rocznej nie uiszcza się w roku, w którym została uiszczona opłata rejestrowa.
5. Opłaty rocznej nie uiszcza także przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, w roku, w którym uzyskał wpis do rejestru.
6. Wysokość opłaty rejestrowej i wysokość opłaty rocznej wynosi od 50 do 2000 zł.
7. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności, o której mowa w art. 50 ust. 1, w więcej niż jednym zakresie, przedsiębiorca ten uiszcza jedną opłatę rejestrową, najwyższą.
8. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość stawek:

1) opłaty rejestrowej,

2) opłaty rocznej

– biorąc pod uwagę koszty prowadzenia rejestru oraz że opłaty te nie powinny stanowić przeszkody w uzyskaniu wpisu do rejestru albo w wykonywaniu działalności gospodarczej, zwłaszcza dla mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

Art. 58. 1. Opłatę rejestrową i opłatę roczną wnosi się na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego.

2. Wpływy z opłat rejestrowych i opłat rocznych stanowią w:

1) 35,65% dochód budżetu województwa;

2) 64,35% dochód budżetu państwa.

3. Dochód, o którym mowa w ust. 2, przeznacza się na prowadzenie rejestru oraz administrowanie i serwisowanie Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.
4. Wpływy z tytułu opłat rejestrowych i opłat rocznych, powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o dochody budżetu województwa, o których mowa w ust. 2 pkt 1, marszałek województwa przekazuje w terminie do dnia 30 czerwca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym zostały wniesione, na rachunek dochodów budżetu państwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20111781060/U/D20111060Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[6] Art. 146b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 146b. 1. Dla źródła spalania paliw, w przypadku którego prowadzący instalację złożył organowi właściwemu do wydania pozwolenia, w terminie do dnia 30 czerwca 2015 r., dokumenty potwierdzające spełnianie przez źródło spalania paliw następujących warunków:

1) pierwsze pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 27 listopada 2002 r. lub wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony przed tym dniem, i źródło zostało oddane do użytkowania nie później niż w dniu 27 listopada 2003 r.,

2) całkowita nominalna moc cieplna, ustalona z uwzględnieniem pierwszej i drugiej zasady łączenia, jest nie mniejsza niż 50 MW i nie większa niż 200 MW,

3) co najmniej 50% produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w tym źródle, stanowi ciepło dostarczone do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody

– obowiązują – w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do czasu spełniania warunków, o których mowa w pkt 2 i 3, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r. – wielkości dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, wielkości dopuszczalnej emisji pyłu i wielkości dopuszczalnej emisji dwutlenku siarki lub stopnie odsiarczania, które zostały określone w pozwoleniu zintegrowanym jako obowiązujące w dniu 31 grudnia 2015 r.

2. Dokumenty potwierdzające spełnianie warunków, o których mowa w ust. 1, zawierają informacje lub dane dotyczące w szczególności:

1) całkowitej nominalnej mocy cieplnej źródła spalania paliw;

2) obowiązujących standardów emisyjnych lub stopni odsiarczania;

3) określonych w pozwoleniu zintegrowanym wielkości dopuszczalnych emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, pyłu i dwutlenku siarki lub stopni odsiarczania;

4) rodzaju stosowanego paliwa;

5) udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, wyrażonego w procentach.

3. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1, przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia, w terminie do końca lutego każdego roku, dane dotyczące udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, wyrażonego w procentach.
4. W źródle spalania paliw, o którym mowa w ust. 1, nie mogą być spalane odpady niezaliczone do biomasy w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 146 ust. 3.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20010620627/U/D20010627Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[7] Art. 146j ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 146j. 1. Dla źródła spalania paliw, w przypadku którego prowadzący instalację złożył organowi właściwemu do wydania pozwolenia lub do przyjęcia zgłoszenia, w terminie do dnia 1 stycznia 2024 r., dokumenty potwierdzające spełnianie przez źródło spalania paliw następujących warunków:

1) źródło zostało oddane do użytkowania przed dniem 20 grudnia 2018 r., a w przypadku gdy pozwolenie na budowę źródła wydano przed dniem 19 grudnia 2017 r. – zostało oddane do użytkowania nie później niż w dniu 20 grudnia 2018 r.,

2) nominalna moc cieplna źródła jest większa niż 5 MW i mniejsza niż 50 MW,

3) co najmniej 50% produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle, określone jako średnia krocząca z pięciu lat, stanowi ciepło dostarczone do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody

– obowiązują – w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do czasu spełniania warunków, o których mowa w pkt 2 i 3, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2029 r., w przypadku źródła będącego częścią instalacji wymagającej pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego – określone w tym pozwoleniu wielkości dopuszczalnej emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu oraz pyłu, nie wyższe niż wielkości dopuszczalnej emisji tych substancji obowiązujące w dniu 31 grudnia 2024 r., a także wielkość dopuszczalnej emisji dwutlenku siarki nie wyższa niż wielkość dopuszczalnej emisji tej substancji obowiązująca w dniu 31 grudnia 2024 r. albo wartość 1100 mg/m3u, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa, a w przypadku źródła będącego częścią instalacji wymagającej zgłoszenia, o którym mowa w art. 152 ust. 1 – określone w decyzji, o której mowa w art. 154 ust. 1a, wielkości emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu oraz pyłu, nie wyższe niż standardy emisyjne tych substancji obowiązujące w dniu 31 grudnia 2024 r., a także wielkość emisji dwutlenku siarki nie wyższa niż standard emisyjny tej substancji obowiązujący w dniu 31 grudnia 2024 r. albo wartość 1100 mg/m3u, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa.

2. Dokumenty potwierdzające spełnianie warunków, o których mowa w ust. 1, zawierają informacje lub dane dotyczące w szczególności:

1) nominalnej mocy cieplnej źródła spalania paliw;

2) obowiązujących dane źródło spalania paliw standardów emisyjnych;

3) w przypadku źródła spalania paliw będącego częścią instalacji wymagającej pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego – wielkości dopuszczalnych emisji tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu, dwutlenku siarki oraz pyłu określonych w tym pozwoleniu;

4) rodzaju stosowanego paliwa;

5) udziałów ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, w okresie ostatnich pięciu lat, wyrażonych w procentach.

3. Organ właściwy do wydania pozwolenia lub do przyjęcia zgłoszenia sprawdza dokumenty, o których mowa w ust. 1, i:

1) w terminie do dnia 1 lipca 2024 r.:

1. a) informuje w formie pisemnej prowadzącego instalację o spełnieniu przez źródło spalania paliw warunków, o których mowa w ust. 1 i 5,
2. b) w przypadku źródła spalania paliw będącego częścią instalacji wymagającej pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego – wzywa prowadzącego instalację do wystąpienia z wnioskiem o wydanie albo zmianę pozwolenia w terminie miesiąca od dnia doręczenia wezwania,
3. c) w przypadku źródła spalania paliw będącego częścią instalacji wymagającej zgłoszenia, o którym mowa w art. 152 ust. 1 – wszczyna postępowanie o wydanie decyzji, o której mowa w art. 154 ust. 1a;

2) w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. ustala w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo w pozwoleniu zintegrowanym, albo w decyzji, o której mowa w art. 154 ust. 1a, warunki oraz odpowiednio wielkości dopuszczalnej emisji albo wielkości emisji, uwzględniając wymagania, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę zapewnienia w okresie, o którym mowa w ust. 1, dotrzymywania dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu poza terenem, do którego prowadzący instalację ma tytuł prawny, a także osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości.

4. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1, przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia lub do przyjęcia zgłoszenia, w terminie do końca lutego każdego roku, dane dotyczące udziału ciepła dostarczonego do publicznej sieci ciepłowniczej w postaci pary lub gorącej wody w produkcji ciepła użytkowego wytwarzanego w źródle spalania paliw, określonego jako średnia krocząca z pięciu lat i wyrażonego w procentach.
5. W źródle spalania paliw, o którym mowa w ust. 1, nie mogą być spalane odpady niezaliczone do biomasy w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 146 ust. 3.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20010620627/U/D20010627Lj.pdf [dostęp: 06.02.2024]

 

[8] Art. 53 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r., poz. 1622) mówi, że:

Art.  53.

1. Prowadzący zakład przetwarzania sporządza zaświadczenie o zużytym sprzęcie za poprzedni rok kalendarzowy, za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanej dalej „BDO”.
2. Zaświadczenie o zużytym sprzęcie zawiera:

1) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania;

2) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy prowadzącego działalność w zakresie recyklingu;

3) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby oraz numer rejestrowy prowadzącego działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku;

4) informacje o masie zużytego sprzętu przetworzonego w zakładzie przetwarzania dla wprowadzającego sprzęt;

5) numer i nazwę grupy sprzętu, z którego powstał przetworzony w zakładzie przetwarzania zużyty sprzęt;

6) informacje o masie zużytego sprzętu przygotowanego do ponownego użycia dla wprowadzającego sprzęt;

7) informacje o masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia dla wprowadzającego sprzęt;

8) informacje o masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, poddanych recyklingowi i innym niż recykling procesom odzysku dla wprowadzającego sprzęt;

9) oznaczenie zastosowanego procesu odzysku, z podaniem rodzaju procesu określonego w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

10) informacje o masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu poddanych unieszkodliwianiu dla wprowadzającego sprzęt;

11) oznaczenie zastosowanego procesu unieszkodliwiania, z podaniem rodzaju procesu określonego w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

12) informacje o masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu dla wprowadzającego sprzęt;

13) informacje o masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu dla wprowadzającego sprzęt.

3. Prowadzący zakład przetwarzania w zaświadczeniu o zużytym sprzęcie może uwzględnić:

1) masę zużytego sprzętu oraz masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia,

2) masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, poddanych recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu,

3) masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, wywiezionych z terytorium kraju w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu – do dnia 1 lutego następnego roku.

4. Prowadzący zakład przetwarzania udostępnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, wprowadzającemu sprzęt albo organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z którymi zawarł umowę, o której mowa w art. 23 ust. 1, oraz marszałkowi województwa.
5. (uchylony).
6. Masę zużytego sprzętu przyjętego do zakładu przetwarzania ustala się na podstawie kart przekazania odpadu.
7. W przypadku prowadzącego zakład przetwarzania będącego jednocześnie zbierającym zużyty sprzęt masę zużytego sprzętu przyjętego do zakładu przetwarzania, zebranego w ramach prowadzenia działalności w zakresie zbierania zużytego sprzętu ustala się na podstawie ewidencji odpadów prowadzonej przez tego przedsiębiorcę.
8. Masę zużytego sprzętu przygotowanego do ponownego użycia oraz masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia ustala się na podstawie karty ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
9. Masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu poddanych recyklingowi i innym niż recykling procesom odzysku ustala się odpowiednio na podstawie zaświadczenia potwierdzającego recykling oraz zaświadczenia potwierdzającego inne niż recykling procesy odzysku.
10. Masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu poddanych unieszkodliwianiu ustala się na podstawie kart przekazania odpadu sporządzonych przez prowadzącego zakład przetwarzania, potwierdzonych przez prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów.
11. (uchylony).

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150001688/U/D20151688Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[9] Art. 6 ust. 2 pkt 1-10 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673) mówią, że:

Art. 6.

2. Krajowy system obejmuje informacje o:

1) podmiotach korzystających ze środowiska, osobach uprawnionych do reprezentowania tych podmiotów oraz osobach będących użytkownikami Krajowej bazy:

1. a) imię i nazwisko,
2. b) nazwę podmiotu i jego formę prawną,
3. c) adres miejsca zamieszkania,
4. d) adres siedziby,
5. e) adres poczty elektronicznej, adres do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz. 2320 oraz z 2021 r. poz. 72, 802, 1135, 1163 i 1598), wpisany do bazy adresów elektronicznych, o której mowa w art. 25 tej ustawy, adres strony internetowej, numer telefonu komórkowego, numer telefonu stacjonarnego,
6. f) numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL – serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
7. g) numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS);

2) miejscach korzystania ze środowiska, gdzie prowadzona jest działalność powodująca emisje;

3) urządzeniach, których eksploatacja powoduje emisje;

4) instalacjach, źródłach powstawania i miejscach emisji;

5) środkach technicznych mających na celu zapobieganie lub ograniczanie emisji;

6) wielkościach emisji;

7) wielkościach produkcji oraz charakterystyce surowców i paliw towarzyszących emisjom;

8) pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w art. 181 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, w tym o rodzajach i ilościach gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, zezwoleniach, o których mowa w przepisach o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, oraz o zgłoszeniach instalacji mogących negatywnie oddziaływać na środowisko z uwagi na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w art. 152 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;

9) odstępstwach od dopuszczalnych wielkości emisji;

9a) oddziaływaniu na środowisko instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów, niezbędne do realizacji obowiązków sprawozdawczych wynikających z przepisów prawa międzynarodowego lub przepisów prawa Unii Europejskiej;

10) przedsięwzięciach inwestycyjnych, terminach ich realizacji oraz prognozowanych wielkościach emisji z tych przedsięwzięć lub sprawnościach redukcji emisji albo stężeniach substancji w gazach odlotowych planowanych do osiągnięcia w wyniku realizacji tych przedsięwzięć;

Art. 7. 1. Podmiot korzystający ze środowiska, którego działalność powoduje emisje, sporządza i wprowadza do Krajowej bazy, w terminie do końca lutego każdego roku, raport zawierający informacje wskazane w art. 6 ust. 2 pkt 1-10, dotyczące poprzedniego roku kalendarzowego.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20091301070/U/D20091070Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[10] Art. 39, art. 40 i art. 47 pkt 1 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2065) mówią, że:

Art.  39.

1. Podmioty przywożące substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane oraz pozostałe fluorowane gazy cieplarniane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wywożące te substancje lub gazy z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekazują do bazy danych, o której mowa w art. 41 ust. 1, roczne sprawozdania sporządzone zgodnie ze stanem faktycznym dotyczące substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych oraz pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, z wyodrębnieniem ilości substancji zubożających warstwę ozonową i fluorowanych gazów cieplarnianych oraz pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, przywożonych spoza Unii Europejskiej i wywożonych z Unii Europejskiej.
2. Jeżeli z weryfikacji, o której mowa w art. 16 pkt 6, wynika, że dane zawarte w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 1, zawierają błędy, wyspecjalizowana jednostka, o której mowa w art. 16, informuje o tym podmiot, który przekazał sprawozdanie. Podmiot jest obowiązany do dokonania korekty w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania tej informacji.
3. Obowiązek przekazywania sprawozdań, o których mowa w ust. 1, dotyczy także podmiotów:

1) stosujących substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane, lub pozostałe fluorowane gazy cieplarniane, w rozumieniu definicji stosowania zawartej w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2009 w odniesieniu do substancji kontrolowanych i nowych substancji oraz w rozporządzeniu (UE) nr 517/2014 w odniesieniu do fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, z uwzględnieniem ich stosowania w produkcji produktów i urządzeń, instalowaniu, serwisowaniu lub konserwacji, naprawie i likwidacji urządzeń, a także w innych procesach;

2) prowadzących odzysk, recykling, regenerację lub niszczenie substancji zubożających warstwę ozonową lub fluorowanych gazów cieplarnianych oraz pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 w odniesieniu do substancji kontrolowanych i nowych substancji oraz rozporządzenia (UE) nr 517/2014 w odniesieniu do fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych;

3) przywożących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produkty i urządzenia, zawierające substancje zubożające warstwę ozonową lub fluorowane gazy cieplarniane, lub pozostałe fluorowane gazy cieplarniane, oraz dokonujących wywozu takich produktów i urządzeń z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  40.

1. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, stanowią element bazy danych, o której mowa w art. 41 ust. 1, i są sporządzane w postaci elektronicznej. Przed sporządzeniem pierwszego sprawozdania podmiot jest obowiązany do zarejestrowania się w bazie danych poprzez wypełnienie w tej bazie formularza rejestracyjnego.
2. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, są przekazywane raz w roku do dnia 28 lutego za rok poprzedni.
3. Sprawozdania, o których mowa w art. 39 ust. 1, zawierają:

1) rodzaj substancji kontrolowanych, nowych substancji oraz fluorowanych gazów cieplarnianych i pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych, ich nazwy chemiczne i oznaczenie ASHRAE – Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Ogrzewnictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji;

2) ilość każdej substancji kontrolowanej, nowej substancji oraz każdego z fluorowanych gazów cieplarnianych i pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych:

1. a) przywiezionych z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
2. b) przywiezionych spoza Unii Europejskiej,
3. c) zawartych w przywiezionych i wytworzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktach i urządzeniach,
4. d) zakupionych lub nabytych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. e) odzyskanych we własnym zakresie,
6. f) wstępnie oczyszczonych we własnym zakresie w ramach recyklingu,
7. g) zregenerowanych we własnym zakresie,
8. h) wywiezionych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
9. i) wywiezionych poza Unię Europejską,
10. j) zawartych w wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktach i urządzeniach,
11. k) sprzedanych lub przekazanych nieodpłatnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyodrębnieniem sprzedanych lub przekazanych nieodpłatnie do recyklingu, regeneracji lub zniszczenia oraz do innych celów,
12. l) zastosowanych w poszczególnych sektorach z podaniem rodzaju zastosowania,
13. m) poddanych zniszczeniu we własnym zakresie,
14. n) zmagazynowanych na dzień 1 stycznia i 31 grudnia roku, którego dotyczy sprawozdanie,
15. o) utraconych w trakcie roku, którego dotyczy sprawozdanie – z wyodrębnieniem ilości substancji kontrolowanych, nowych substancji, fluorowanych gazów cieplarnianych lub pozostałych fluorowanych gazów cieplarnianych utraconych wskutek wycieku lub z innych przyczyn.
16. Ilości każdej substancji lub gazu, o których mowa w ust. 3 pkt 2, poza przywozem, wywozem lub stosowaniem tych substancji lub gazów do celów laboratoryjnych lub analitycznych oraz produkcją, przywozem i wywozem produktów i urządzeń, podaje się z dokładnością do 0,1 kg, przyjmując, że wartości do 49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 50 g zaokrągla się w górę. W przypadku przywozu, wywozu lub stosowania substancji lub gazów, o których mowa w ust. 3 pkt 2, do celów laboratoryjnych lub analitycznych ilości tych substancji lub gazów podaje się z dokładnością do 0,001 kg, przyjmując, że wartości do 0,49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 0,50 g zaokrągla się w górę. W przypadku produkcji, przywozu i wywozu produktów i urządzeń ilość każdej substancji lub gazu zawartej w 1 kg masy produktu lub w 1 sztuce urządzenia podaje się z dokładnością do 0,001 kg, przyjmując, że wartości do 0,49 g zaokrągla się w dół, a wartości od 0,50 g zaokrągla się w górę.
17. Podmioty, o których mowa w art. 39 ust. 1, będące jednostkami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, raz w roku, w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, którego dotyczą dane, przekazują, w postaci elektronicznej, Ministrowi Obrony Narodowej roczne sprawozdania zawierające informacje, o których mowa w ust. 3.
18. Minister Obrony Narodowej przygotowuje zbiorcze zestawienie sprawozdań, o których mowa w ust. 5, i przesyła je, w postaci elektronicznej, do wyspecjalizowanej jednostki do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego to zestawienie dotyczy.
19. W przypadku gdy substancja kontrolowana lub nowa substancja jest zawarta w mieszaninie, w sprawozdaniu podaje się nazwę handlową i procentowy skład wagowy mieszaniny oraz dane dotyczące ilości tej mieszaniny.
20. W przypadku gdy fluorowany gaz cieplarniany lub pozostały fluorowany gaz cieplarniany jest mieszaniną w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 517/2014, w sprawozdaniu podaje się oznaczenie ASHRAE – Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Ogrzewnictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji i procentowy skład wagowy mieszaniny oraz dane dotyczące ilości tej mieszaniny.

 

Art. 47.

Administracyjną karę pieniężną w wysokości od 600 zł do 4500 zł wymierza się za:

1) nieprzekazanie w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, albo sprawozdania, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (UE) nr 517/2014;

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150000881/U/D20150881Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[11] Art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2065) mówi, że:

Art. 41

4. Podmioty użytkujące systemy ochrony przeciwpożarowej i gaśnice zawierające halony i przeznaczone do zastosowań krytycznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009, przekazują do wyspecjalizowanej jednostki sprawozdania zawierające informacje o ilościach halonów zawartych w poszczególnych rodzajach sprzętu lub obiektach na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, zastosowanych w tych rodzajach sprzętu lub obiektach i wyemitowanych z nich w ciągu roku objętego sprawozdaniem oraz zmagazynowanych na dzień 31 grudnia roku objętego sprawozdaniem, a także informacje o postępie w zastępowaniu halonów i działaniach podjętych w celu ograniczenia emisji halonów, w postaci elektronicznej, do dnia 28 lutego za rok poprzedni.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150000881/U/D20150881Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[12] Art. 116 ust. 8-13 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r., poz. 1622) mówią, że:

Art. 116

8. Wpis do rejestru autoryzowanych przedstawicieli podlega opłacie rejestrowej.
9. Autoryzowany przedstawiciel uiszcza opłatę rejestrową na odrębny rachunek bankowy Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
10. Autoryzowany przedstawiciel wpisany do rejestru autoryzowanych przedstawicieli uiszcza w terminie do końca lutego każdego roku opłatę roczną na odrębny rachunek bankowy Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
11. Opłaty rocznej nie uiszcza się w roku, w którym została uiszczona opłata rejestrowa.
12. Opłaty rejestrowej nie uiszcza autoryzowany przedstawiciel wpisany do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2020 r. poz. 634 oraz z 2022 r. poz. 1260), jeżeli składając wniosek o wpis do rejestru autoryzowanych przedstawicieli, przedłoży informację potwierdzającą dobrowolny udział w systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).
13. Opłata rejestrowa i opłata roczna wynoszą po 2000 zł.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20150001688/U/D20151688Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[13] Art. 59a ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2022 r. poz. 1113) mówi, że:

Art.  59a.

1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory sporządza zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych, za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanej dalej „BDO”, zawierające:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

3) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

5) (uchylony);

6) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

7) (uchylony);

8) rodzaj zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

9) masę zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

10) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

11) (uchylony).

2. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory udostępnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa.
3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.
4. Łączna masa zużytych baterii i zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1, nie może być większa od masy zużytych baterii i zużytych akumulatorów zebranych przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20090790666/U/D20090666Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[14] Art. 64a ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2022 r. poz. 1113) mówi, że:

Art.  64a.

1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów sporządza zaświadczenie o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, zawierające:

1) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

4) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;

5) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o ile został nadany;

6) (uchylony);

7) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

8) (uchylony);

9) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;

10) (uchylony);

11) rodzaj przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

12) masę przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

13) rodzaj przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

14) masę przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

15) oznaczenie procesu recyklingu, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

16) oznaczenie procesu unieszkodliwiania, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;

17) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wyeksportowanych w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;

18) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, które stanowiły przedmiot wewnątrzwspólnotowej dostawy w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;

19) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do recyklingu;

20) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do unieszkodliwiania;

21) numer kolejny z ewidencji zaświadczeń o przetworzonych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach;

22) roczne moce przerobowe zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów udostępnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa.
3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.
4. Łączna masa przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać rocznych mocy przerobowych zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów określonych w decyzjach związanych z gospodarką odpadami.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20090790666/U/D20090666Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[15] Art. 101 i art. 102 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2022 r. poz. 1072) mówią, że:

Art.  101.

1. Przedsiębiorca prowadzi ewidencję zasobów złoża kopaliny, ustalając ich zmiany spowodowane:

1) dokładniejszym rozpoznaniem złoża;

2) eksploatacją złoża i powstałymi wskutek niej stratami;

3) zmianą granic lub podziałem złoża;

4) wymaganiami ochrony środowiska albo bezpieczeństwa pracy, w tym ograniczeniami wpływającymi na dopuszczalność eksploatacji złoża;

5) przeklasyfikowaniem geologicznych zasobów bilansowych do pozabilansowych, zasobów pozabilansowych do bilansowych, przemysłowych do nieprzemysłowych, zasobów nieprzemysłowych do przemysłowych lub do strat, albo strat do zasobów przemysłowych.

2. Jeżeli zmiany w okresie sprawozdawczym przekraczają 50% wielkości rocznego wydobycia ze złoża, przeklasyfikowania, o których mowa w ust. 1 pkt 5, dokonuje przedsiębiorca po uzyskaniu zgody, w drodze decyzji, właściwego organu koncesyjnego. Decyzja ta jest ostateczna.
3. W ramach prowadzonej ewidencji zasobów złoża kopaliny sporządza się corocznie, w terminie do dnia 28 lutego, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku, operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny, zwany dalej „operatem ewidencyjnym”.
4. W operacie ewidencyjnym uwzględnia się w szczególności dane dotyczące tych części złoża kopaliny, których wydobycie nie jest technicznie możliwe lub nie jest gospodarczo uzasadnione.
5. Operat ewidencyjny sporządza się na podstawie:

1) obmiaru wyrobisk – dla zasobów złóż kopalin stałych;

2) pomiarów wydajności odwiertów – dla zasobów złóż kopalin gazowych i płynnych.

6. W przypadku działalności prowadzonej na podstawie koncesji udzielonej przez starostę:

1) obmiaru wyrobisk dokonuje się co 3 lata;

2) w corocznie sporządzanym operacie ewidencyjnym określa się stan zasobów złoża kopaliny, wielkość wydobycia i strat jako wielkości szacunkowe, pozostawiając szczegółowe ich ustalenie do czasu dokonania obmiaru wyrobisk.

7. Operat ewidencyjny dołącza się do posiadanego egzemplarza dokumentacji geologicznej złoża kopaliny lub projektu zagospodarowania złoża albo dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów.
8. Przedsiębiorca sporządza, na podstawie operatu ewidencyjnego, informację o zmianach zasobów złoża kopaliny i corocznie, w terminie do dnia 15 marca, przekazuje ją właściwemu organowi koncesyjnemu oraz państwowej służbie geologicznej.
9. Informacja, o której mowa w ust. 8, zawiera dane dotyczące stanu zasobów złoża kopaliny, przyrostów oraz ubytków w tych zasobach.
10. W uzasadnionych sytuacjach, w szczególności w przypadku:

1) wszczęcia postępowania zmierzającego do cofnięcia koncesji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia,

2) cofnięcia koncesji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia lub utraty jej mocy bez względu na przyczynę,

3) wyczerpania zasobów złoża,

4) naruszenia przepisów o ochronie środowiska

– organ koncesyjny może, w drodze decyzji, nakazać dokonanie obmiaru wyrobisk i przedłożenie operatu ewidencyjnego w innym terminie.

10a.

Decyzja, o której mowa w ust. 10, jest ostateczna.

11. Przedsiębiorca przechowuje operaty ewidencyjne przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym koncesja utraciła moc.
12. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące operatu ewidencyjnego oraz wzory informacji o zmianach zasobów złoża kopaliny, których treść jest uzależniona od rodzajów kopalin, kierując się potrzebą ochrony złóż kopalin oraz zapewnienia kompletności informacji objętych ewidencją zasobów złoża kopaliny.

 

Art.  102.

1. Operat ewidencyjny sporządza geolog górniczy.
2. Dla złóż wydobywanych metodą odkrywkową albo metodą otworów wiertniczych operat ewidencyjny może sporządzać osoba posiadająca kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi w zakresie poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin.
3. Nadzór nad sporządzaniem operatu ewidencyjnego sprawuje właściwy organ nadzoru górniczego.
4. Jeżeli przedsiębiorca nie sporządził operatu ewidencyjnego albo sporządził go nienależycie, właściwy organ nadzoru górniczego może, w drodze decyzji, nakazać jego niezwłoczne sporządzenie lub poprawę, na koszt przedsiębiorcy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20111630981/U/D20110981Lj.pdf  [dostęp: 13.02.2024]

 

[16] Art. 286 ust. 1 ustawy z dnia 16 stycznia 2024 r. prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 286. 1. Podmiot korzystający ze środowiska w terminie, o którym mowa w art. 285 ust. 2, przedkłada marszałkowi województwa:

1) wykaz zawierający wykorzystane do ustalenia wysokości opłat informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska, w szczególności o:

1. a) rodzajach substancji wprowadzonych do powietrza i wielkości emisji – w przypadku wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza,
2. b) wielkości emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji i liczbie uprawnień do emisji – w przypadku wydania uprawnień do emisji,
3. c) rodzajach i ilości składowanych odpadów – w przypadku składowania odpadów – oraz o wysokości należnych opłat,

2) wykaz zawierający zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat – z zastrzeżeniem art. 289 ust. 1.

1a. Wykazy, o których mowa w ust. 1, marszałek województwa przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

2. Do zobowiązań z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli wynikają one z wykazu o wysokości należnych opłat.
3. Wykazy, o których mowa w ust. 1, są sporządzane na podstawie:

1) raportu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, lub

2) informacji, o której mowa w art. 64b ust. 8 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z uwzględnieniem zmian tej informacji, lub informacji, o której mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, lub

3) dokumentów ewidencji odpadów, o której mowa w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

4. Informacje o wysokości należnych opłat zawarte w wykazach, o których mowa w ust. 1, stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego. Wykazy, o których mowa w ust. 1, zawierają pouczenie, że informacje w nich zawarte stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.
5. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie informacji i danych zawartych w dokumentach ewidencji odpadów, o której mowa w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, marszałek województwa przekazuje niezwłocznie wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce składowania odpadów.
6. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób przedkładania wykazów, o których mowa w ust. 1, i wymagania z tym związane,

2) formę i postać wykazów, o których mowa w ust. 1,

3) wzory wykazów, o których mowa w ust. 1

– mając na względzie konieczność ustalenia i weryfikacji zakresu korzystania ze środowiska oraz wysokości należnych opłat, a także jednolitego sposobu ich przedstawiania.

7. (uchylony)
8. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20010620627/U/D20010627Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]

 

[17] Art. 273 ust. 1 ustawy z dnia 16 stycznia 2024 r. prawo ochrony środowiska mówi, że:

Art. 273. 1. Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:

1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;

1a) wydane uprawnienia do emisji na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2023 r. poz. 589 i 2029);

2) (uchylony)

3) (uchylony)

4) składowanie odpadów.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20010620627/U/D20010627Lj.pdf [dostęp: 13.02.2024]