Przedsiębiorca korzystający ze środowiska zobligowany jest do dopełnienia licznych obowiązków w zakresie opłat oraz raportowania. Warto wiedzieć, kiedy, gdzie i co, aby uniknąć grożących za ich niedopełnienie sporych konsekwencji, także w postaci kar pieniężnych. Opracowanie to zawiera terminy składania sprawozdań środowiskowych oraz wynikających z przepisów należnych opłat. Piszemy o ważnych datach z zakresu ochrony środowiska w marcu 2024 r.

1 marca

Wyniki prowadzonych pomiarów ilości pobieranych wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi (dot. korzystających z usług wodnych)

Do 1 marca korzystający z usług wodnych zobowiązany jest przekazać organowi właściwemu do wydania pozwolenia wodnoprawnego lub zintegrowanego, wyniki prowadzonych pomiarów ilości pobieranych wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, w zakresie określonym w pozwoleniu wodnoprawnym albo pozwoleniu zintegrowanym. Przekazywanie wyników pomiarów okresowych i ciągłych powinno odbywać się zgodnie z ust. 1 p. 2) art. 304 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1478, 1688, 1890, 1963, 2029)

Podstawa prawna –

Art. 304 ustawy dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1478, 1688, 1890, 1963, 2029) [1]

 

Opłata za publiczne kampanie edukacyjne (dot. wprowadzających baterie i akumulatory)

Wprowadzający baterie i akumulatory zobowiązany jest do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych. Do 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata powinien przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne kwotę co najmniej równą tej opłacie. Opłata ta wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów.

Podstawa prawna –

Art. 37 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [2]

 

15 marca

Zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis za poprzedni rok kalendarzowy (dot. wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny składa do marszałka województwa właściwego zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis. Przekazanie danych marszałkowi nie jest obowiązkowe, jednak złożenie takiego zaświadczenia lub oświadczenia zwalnia wprowadzającego sprzęt z opłaty produktowej, jeśli jednocześnie wprowadza on do obrotu:

– małogabarytowy sprzęt o łącznej masie do 100 kg, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie przekracza 50 cm,

lub

– wielkogabarytowy sprzęt o łącznej średniorocznej masie sprzętu nieprzekraczającej 1000 kg, którego którykolwiek z zewnętrznych wymiarów przekracza 50 cm.

Podstawa prawna –

Art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622, z 2023 r. poz. 1852) [35]

 

Zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis wraz z wymaganymi informacjami (dot. przedsiębiorców wprowadzających do obrotu produkty w opakowaniach)

Przedsiębiorca składa do marszałka województwa właściwego zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis wraz z wymaganymi informacjami. Nie jest to obowiązkowe, jednak złożenie dokumentów wyłącza stosowanie przepisów ustawy z 13.06.2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w zakresie uzyskania wymaganych poziomów recyklingu odpadów opakowaniowych wobec przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach, którzy w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 Mg.

Podstawa prawna –

Art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) [36]

 

Zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis wraz z wymaganymi informacjami (dot. przedsiębiorców wprowadzających baterie przenośne lub akumulatory przenośne)

Przedsiębiorca składa do marszałka województwa właściwego zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis wraz z wymaganymi informacjami. Nie jest to obowiązkowe, jednak złożenie dokumentów wyłącza stosowanie przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach w zakresie osiągania wymaganych poziomów zbierania. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu:

– baterie i akumulatory przenośne o łącznej masie nieprzekraczającej 1 kg

– baterie lub akumulatory przemysłowe, baterie lub akumulatory samochodowe o łącznej masie nieprzekraczającej 100 kg.

Podstawa prawna –

Art. 4a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [37]

 

Opłata za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (dot. wprowadzających do obrotu produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych)

Przedsiębiorcy wnoszą opłatę pobraną od odbiorcy końcowego na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego. Dotyczy wprowadzanych do obrotu produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych takich jak:

– kubki i wieczka

– pojemniki na żywność przeznaczoną do bezpośredniego spożycia, gotową do spożycia bez dalszej obróbki.

Podstawa prawna –

Art. 3d ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej [38]

 

Opłata na publiczne kampanie edukacyjne (dot. przedsiębiorców wprowadzających do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych lub narzędzia połowowe)

Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych lub narzędzia połowowe, które zawierają tworzywa sztuczne jest zobowiązany do wniesienia opłaty na publiczne kampanie edukacyjne.

Podstawa prawna –

Art. 11b ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej [39]

 

Opłaty produktowe dla wprowadzających na rynek produkty w opakowaniach (dot. przedsiębiorców realizujących obowiązek odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych samodzielnie)

Przedsiębiorca realizujący obowiązek odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych samodzielnie, których działalność nie osiągnęła wymaganego poziomu odzysku i recyklingu tych odpadów zobowiązany jest do wniesienia opłaty produktowej na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa właściwego.

Podstawa prawna –

Art. 36 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) [3]

 

Sprawozdanie o ilości i masie sprzętu wprowadzonego do obrotu (dot. przedsiębiorców wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny musi złożyć sprawozdanie o ilości i masie sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi oraz unieszkodliwianiu (dot. przedsiębiorców wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny musi złożyć sprawozdanie o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz unieszkodliwianiu za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu (dot. przedsiębiorców wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny musi złożyć sprawozdanie o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Wykaz zakładów przetwarzania, z których prowadzącymi zawarto umowy (dot. przedsiębiorców wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny musi sporządzić i przedłożyć wykaz zakładów przetwarzania, z których prowadzącymi zawarto umowy.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie o wysokości należnej opłaty produktowej (dot. przedsiębiorców wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny musi sporządzić i przedłożyć sprawozdanie roczne o wysokości należnej opłaty produktowej.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie o masie zebranego i przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania zużytego sprzętu (dot. zbierających zużyty sprzęt)

Zbierający zużyty sprzęt musi sporządzić sprawozdanie o masie zebranego i przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania zużytego sprzętu za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [5]

 

Sprawozdanie o masie przyjętego zużytego sprzętu oraz masie i rodzajach odpadów powstałych z przetworzenia zużytego sprzętu (dot. prowadzących zakład przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego)

Prowadzący zakład przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego musi sporządzić sprawozdanie o masie przyjętego zużytego sprzętu oraz masie i rodzajach odpadów powstałych z przetworzenia zużytego sprzętu za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [5]

 

Sprawozdanie o masie przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku odpadów pochodzących ze zużytego sprzętu (dot. prowadzących recykling lub inny proces odzysku zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego)

Prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego musi sporządzić sprawozdanie o masie przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku odpadów pochodzących ze zużytego sprzętu za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [5]

Więcej na temat ZSEE znajduje w materiale poświęconym obowiązkom spoczywającym na wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny na rynek.

Sprawozdanie o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów – w systemie BDO (dot. wprowadzających baterie i akumulatory)

Wprowadzający baterie i akumulatory musi złożyć sprawozdanie roczne o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

Art. 34 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [6]

 

Sprawozdanie o BDO (dot. wprowadzających baterie i akumulatory przenośne)

Wprowadzający baterie i akumulatory (przenośne) musi złożyć sprawozdanie roczne w BDO obejmujące:

– informacje o osiągniętych poziomach zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych,

– wykaz punktów zbierania zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych prowadzonych przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, z którym wprowadzający baterie lub akumulatory zawarł umowę, oraz wykaz miejsc odbioru, z których zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory odbiera zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

Art. 35 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [7]

 

Wykaz zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z których prowadzącymi zawarto umowę – w systemie BDO (dot. wprowadzających baterie i akumulatory)

Wprowadzający baterie i akumulatory musi sporządzić i przedłożyć wykaz zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z których prowadzącymi zawarto umowę – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

Art. 36 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [8]

 

Opłata na publiczne kampanie edukacyjne (dot. wprowadzających baterie i akumulatory)

Wprowadzający baterie i akumulatory obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych wnosi na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne. Termin rozliczenia upływa 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.

Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]
Art. 37 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [9]

 

Sprawozdanie o wysokości środków przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne – w systemie BDO (dot. wprowadzających baterie i akumulatory)

Wprowadzający baterie i akumulatory jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia rocznego sprawozdania o wysokości środków przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Opłata produktowa dla zużytych baterii i akumulatorów przenośnych (dot. wprowadzających baterie i akumulatory przenośne)

Do 15 marca wprowadzający baterie i akumulatory jest obowiązany do naliczenia i uiszczenia opłaty produktowej dla zużytych baterii i akumulatorów. Należne opłaty trzeba wpłacić na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego.

Podstawa prawna –

Art. 41 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [10]

 

Sprawozdanie o wysokości należnej opłaty produktowej – w systemie BDO (dot. wprowadzających baterie i akumulatory przenośne)

Do 15 marca wprowadzający baterie i akumulatory (przenośne) jest obowiązany sporządzenia i przedłożenia rocznego sprawozdania o wysokości należnej opłaty produktowej – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

Art. 41 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [10]

 

Sprawozdanie o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty dewizowej oraz wpłata nieodebranej opłaty depozytowej (dot. sprzedawców detalicznych)

Do 15 marca sprzedawca detaliczny jest obowiązany do przedłożenia marszałkowi województwa sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty dewizowej.

Do 15 marca sprzedawca detaliczny jest obowiązany do przekazania nieodebranej opłaty depozytowej na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę sprzedawcy.

Podstawa prawna –

Art. 56 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [11]

 

Sprawozdanie zawierające informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi zbierający zawarł umowę (dot. zbierających zużyte baterie i akumulatory)

Do 15 marca zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia sprawozdania zawierającego informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi zbierający ma zawartą umowę – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [12]

Art. 59 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [13]

 

Sprawozdanie w zakresie rodzaju i masy przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów, osiągniętych poziomach recyklingu oraz osiągniętych poziomach wydajności recyklingu – w systemie BDO (dot. prowadzących zakład przetwarzania zużytych baterii lub akumulatorów)

Do 15 marca prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia sprawozdania, w zakresie rodzaju i masy przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów, osiągniętych poziomach recyklingu oraz osiągniętych poziomach wydajności recyklingu – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [12]

Art. 64 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) [14]

 

Zbiorcze sprawozdanie o odpadach (dot. posiadaczy odpadów prowadzących ewidencję odpadów)

Do 15 marca posiadacz odpadów prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia zbiorczego sprawozdania o odpadach za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [12]

 

Sprawozdanie o liczbie pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju, liczbie dni, w których do zapewnienia sieci zbierania pojazdów brakowało kolejnych stacji demontażu lub punktów zbierania pojazdów, o wysokości należnej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów (dot. wprowadzających pojazdy)

Do 15 marca wprowadzający pojazd jest obowiązany do złożenia sprawozdania o:

1. a) liczbie pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju w ciągu roku,
2. b) liczbie dni, w których do zapewnienia sieci zbierania pojazdów brakowało kolejnych stacji demontażu lub punktów zbierania pojazdów,
3. c) wysokości należnej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów.

Podstawa prawna –

Art. 15 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji Dz.U.2020.2056) [15]

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie roczne przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu (dot. przedsiębiorców prowadzących stację demontażu)

Do 15 marca przedsiębiorca prowadzący stację demontażu zobowiązany jest do sporządzenia rocznego sprawozdania zawierającego informacje o:

– liczbie, markach, masie i roku produkcji pojazdów oraz masie pojazdów wycofanych z eksploatacji, przyjętych do jego stacji demontażu;

– masie odpadów poddanych odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz przekazanych do odzysku, w tym recyklingu, a także masie przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

– przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do odzysku, w tym recyklingu, z podaniem nazwy, siedziby i adresu albo imienia, nazwiska i adresu przedsiębiorcy;

– przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do unieszkodliwiania, z podaniem nazwy, siedziby i adresu albo imienia, nazwiska, miejsca zamieszkania i adresu przedsiębiorcy;

– osiągniętym w danej stacji demontażu poziomie odzysku i recyklingu.

Podstawa prawna –

Art. 30 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) [16]

Art.  75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [12]

 

Opłata produktowa za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu dla ZSEE (dot. wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny)

Do 15 marca wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny jest obowiązany do uiszczenia opłaty produktowej za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu. Opłatę produktową należy wnieść bez wezwania na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego.

Podstawa prawna –

Art. 75 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622, z 2023 r. poz. 1852) [17]

 

Informacja o zmianach zasobów złoża kopaliny (dot. przedsiębiorców wydobywających kopalinę ze złoża)

Do 15 marca przedsiębiorca wydobywający kopalinę ze złoża jest obowiązany do przekazania informacji o zmianach zasobów złoża kopaliny. Informację ta przedsiębiorca przekazuje właściwemu organowi koncesyjnemu oraz państwowej służbie geologicznej.

Podstawa prawna –

Art.101 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2023 r. poz. 633, 1688, 2029) [18]

 

Informacja od przedsiębiorcy prowadzącego strzępiarkę (dot. przedsiębiorców prowadzących strzępiarkę)

Do 15 marca przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany do przekazania informacji o:

1. a) wynikach próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli w roku, którego dotyczy sprawozdanie przeprowadzono próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
2. b) masie odpadów przeznaczonych do recyklingu, odzysku energii oraz unieszkodliwiania, powstałych ze strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Podstawa prawna –

Art. 38 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) [19]

Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [20]

 

Sprawozdanie o opakowaniach (dot. przedsiębiorców dokonujących nabycia i dostawy produktów w opakowaniach)

Do 15 marca producent, importer, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań, eksporter i dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań i produktów w opakowaniach zobowiązany jest do złożenia rocznego sprawozdania o opakowaniach za rok poprzedni – w systemie BDO.

Podstawa prawna –

Art. 45 Ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) [21]

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie w zakresie gospodarki odpadami opakowaniowymi i poużytkowymi oraz opłata produktowa (dot. wprowadzających produkty w opakowaniach)

Do 15 marca wprowadzający na rynek produkty w opakowaniach oraz określone produkty zobowiązany jest do złożenia sprawozdań w zakresie gospodarki odpadami opakowaniowymi i poużytkowymi za rok poprzedni. Przedsiębiorca realizujący obowiązek odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych samodzielnie, który nie osiągnął wymaganego poziomu odzysku i recyklingu tych odpadów obowiązany jest do wniesienia opłaty produktowej.

Po raz pierwszy należy złożyć sprawozdanie w BDO dotyczące produktów powiązanych z Dyrektywą SUP (za okres od 24 maja 2023 r., do 31 grudnia 2023 r.). Przepisy związane z tymi opłatami weszły w życie w dniu 1 stycznia 2024, jednakże obowiązki ewidencyjne i sprawozdawcze dotyczą również roku 2023.

W zakresie wprowadzania na rynek jednorazowych opakowań i jednoczesnym korzystaniu z pomocy de minimis polecamy nasz wpis „Produkty jednorazowe z tworzyw sztucznych będące opakowaniami – instrukcja składania sprawozdania w systemie BDO dla korzystających z pomocy de minimis”

Więcej na temat Dyrektywy SUP w artykule o obowiązkach przedsiębiorców, którzy sprowadzają produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, importują je z innych państw członkowskich UE do Polski lub wytwarzają te produkty i wprowadzają je na rynek kraju.

Podstawa prawna –

Art. 45 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) [21]

Art. 15 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903, 2361, z 2023 r. poz. 877) [22]

Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

Sprawozdanie w zakresie liczby nabytych i wydanych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego (dot. przedsiębiorców prowadzących jednostki handlu detalicznego lub hurtowego, w których oferowane są torby z tworzywa sztucznego)

Do 15 marca przedsiębiorcy prowadzący jednostki handlu detalicznego lub hurtowego, w których są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego objęte opłatą recyklingową zobowiązani są do złożenia sprawozdania w zakresie liczby nabytych i wydanych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego.

Podstawa prawna

– Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) [4]

 

31 marca

Opłata produktowa dla przedsiębiorcy realizującego obowiązek odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych (dot. przedsiębiorców realizujących obowiązek odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych)

Wprowadzający na rynek określone produkty (przedsiębiorca realizujący obowiązek odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych samodzielnie, który nie osiągnął wymaganego poziomu odzysku i recyklingu tych odpadów) zobowiązany jest do wniesienia opłaty produktowej. Należne opłaty należy wpłacić na odrębny rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego.

Podstawa prawna –

Art. 16 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903, 2361, z 2023 r. poz. 877) [23]

 

Opłata za brak sieci zbierania pojazdów (dot. wprowadzających pojazd)

Wprowadzający pojazd zobowiązany jest do wniesienia opłaty za brak sieci zbierania pojazdów za rok poprzedni. Opłata ta jest wpłacana na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Podstawa prawna –

Art. 16 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) [24]

 

Sprawozdanie w zakresie fluorowanych gazów cieplarnianych

Sprawozdanie to zobowiązany jest złożyć:

– producent, importer i eksporter, który w poprzednim roku kalendarzowym wyprodukował, przywiózł lub wywiózł co najmniej jedną tonę metryczną lub 100 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II

– podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym zniszczył co najmniej jedną tonę metryczną lub 1 000 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II

– podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym stosował jako substrat co najmniej 1 000 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych

– podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym wprowadził do obrotu co najmniej 500 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II zawartych w produktach lub urządzeniach

Podstawa prawna –

Art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U.UE.L.2014.150.195) [25]

Zweryfikowany raport do rozliczenia uprawnień do emisji CO2 za rok poprzedni (dot. prowadzących instalację)

Prowadzący instalację objętą systemem handlu uprawnieniami do emisji zobowiązany jest do złożenia zweryfikowanego raportu do rozliczenia uprawnień do emisji CO2 za rok poprzedni.

Podstawa prawna –

Art. 86 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2023 r. poz. 589, 2029) [26]

 

Przekazanie danych do Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (dot. prowadzących instalację)

Prowadzący instalację zobowiązany jest do przekazania danych do Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń za rok poprzedni.

Prowadzący instalację obejmującą co najmniej jeden z rodzajów działalności określonych w załączniku I do rozporządzenia 166/2006, który prowadzi tę instalację z przekroczeniem progów wydajności określonych w tym załączniku, przekazuje sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

Podstawa prawna –

Art. 236b z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) [27]

• 3 rozporządzenia ministra środowiska z dnia 14 sierpnia 2009 r. w sprawie sprawozdania do tworzenia Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (Dz. U. z 2009 r. nr 14 poz. 1154) [28]

 

Wykaz zawierający informacje i dane o korzystaniu ze środowiska, wykorzystane do ustalenia wysokości opłat oraz wysokość tych opłat (dot. przedsiębiorców korzystających ze środowiska)

Korzystający ze środowiska zobowiązany jest do przedłożenia marszałkowi województwa wykazu zawierającego informacje i dane o korzystaniu ze środowiska, wykorzystane do ustalenia wysokości opłat oraz wysokość tych opłat.

Podstawa prawna –

Art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) [29]

Rozporządzenie ministra klimatu z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości opłat (Dz. U. z 2019 r. poz. 2443) [30]

 

Opłata za korzystanie ze środowiska (dot. przedsiębiorców korzystających ze środowiska)

Korzystający ze środowiska zobowiązany jest we własnym zakresie ustalić wysokość należnej opłaty za korzystanie ze środowiska oraz wpłacić ją na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego.

Podstawa prawna –

Art. 284 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) [31]

 

Sprawozdanie o wynikach monitoringu obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych (dot. prowadzących obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych)

Prowadzący obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych zobowiązany jest do złożenia właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska sprawozdania o wynikach monitoringu obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych. Wzór sprawozdania jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Podstawa prawna –

• 8 rozporządzenia ministra środowiska z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie prowadzenia monitoringu obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 875) [32]

 

Opłata roczna za rachunek w rejestrze Unii (dot. posiadaczy rachunku w rejestrze Unii)

Posiadacz rachunku w rejestrze Unii zobowiązany jest do wniesienia opłaty rocznej w wysokości 500 zł, wskazując w tytule przelewu bankowego numer rachunku w rejestrze Unii, którego dotyczy wnoszona opłata. Opłatę tą należy wnieść na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Podstawa prawna –

Art. 13 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2023 r. poz. 589, 2029) [33]

 

Sprawozdanie o marnowanej żywności (dot. sprzedawców żywności)

Sprzedawca żywności zobowiązany jest do złożenia do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej rocznego sprawozdania o marnowanej żywności zawierającego dane o całkowitej masie marnowanej żywności w danym roku wraz ze wskazaniem wysokości opłaty, która zostanie wpłacona do funduszu. Sprawozdanie to składa się do 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.

Warto również przeczytać nasz artykuł pt. Sprawozdania, wykazy… opłaty

Podstawa prawna –

Art. 8 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o przeciwdziałaniu marnowania żywności (Dz. U. z 2020 r. poz. 1645) [34]

 

Pytanie? Konkretna odpowiedź!

Czym są sprawozdania środowiskowe?

Sprawozdania środowiskowe służą przedsiębiorcom do corocznej ewidencji w zakresie korzystania ze środowiska, to z kolei pozwala im określić, jakiej wysokości opłatę należy uiścić. Niewywiązanie się z nałożonych prawem obowiązków w zakresie sprawozdawczości środowiskowej może skutkować dużymi karami, np. w postaci kar finansowych.

---

[1] Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. 2023 poz. 1478, 1688, 1890, 1963, 2029) mówi, że:

Art. 304. 1. Podmioty korzystające z usług wodnych są obowiązane do przekazywania wyników prowadzonych pomiarów ilości pobieranych wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, w zakresie określonym w pozwoleniu wodnoprawnym albo pozwoleniu zintegrowanym:

1) do organu właściwego w sprawach pozwoleń wodnoprawnych albo organu właściwego do wydania pozwolenia zintegrowanego – w terminie do dnia 1 marca każdego roku za rok poprzedni;

2) do właściwego organu Inspekcji Ochrony Środowiska:

1. a) w przypadku pomiarów ciągłych – w terminie 30 dni od dnia zakończenia półrocza, w którym pomiary zostały wykonane – za I półrocze oraz w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym pomiary zostały wykonane – za rok kalendarzowy,
2. b) w przypadku pomiarów okresowych wykonywanych częściej niż jeden raz w miesiącu – w terminie 30 dni od dnia zakończenia kwartału, w którym pomiary zostały wykonane,
3. c) w pozostałych przypadkach – w terminie 30 dni od dnia zakończenia pomiaru.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, formę i układ przekazywanych wyników pomiarów ilości pobranych wód podziemnych i wód powierzchniowych oraz ilości i jakości ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi, kierując się potrzebą ujednolicenia oraz uporządkowania przekazywanych wyników pomiarów.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001478

 

[2] Art. 37 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 37. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych.

2. Publiczne kampanie edukacyjne oznaczają wszelkie działania mające na celu podnoszenie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami w postaci zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnego zbierania tych odpadów, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.
3. Publiczne kampanie edukacyjne powinny uwzględniać informowanie użytkowników końcowych w szczególności o:

1) możliwym wpływie substancji stosowanych w bateriach i akumulatorach na środowisko i zdrowie ludzi;

2) zaleceniu prowadzenia selektywnego zbierania;

3) dostępnych dla nich systemach zbierania i recyklingu;

4) ich roli w przyczynianiu się do recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów;

5) znaczeniu symboli, których wzory są określone w załącznikach nr 3 i 4 do ustawy.

4. Wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:

1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo

2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.

4a. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez wprowadzającego baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne.

5. (uchylony)

5a. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów.

5b. Opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory.

6. Wprowadzający baterie lub akumulatory, obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
7. (uchylony)
8. Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.
9. Podmiot pośredniczący, realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych z więcej niż jednym wprowadzającym baterie lub akumulatory, może prowadzić wspólną publiczną kampanię edukacyjną dla wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, pod warunkiem że środki przeznaczone na tę kampanię są co najmniej równe sumie środków, które wprowadzający baterie lub akumulatory są obowiązani przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne.
10. Do opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[3] Art. 36 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) mówi, że:

Art. 36.

1. Opłata produktowa jest obliczana na koniec roku kalendarzowego.
2. Opłata produktowa jest wnoszona na odrębny rachunek bankowy prowadzony

przez marszałka województwa do dnia 15 marca roku następującego po roku

kalendarzowym, którego opłata dotyczy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001658

 

[4] Art. 73 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) mówi, że:

Art. 73. 1. Roczne sprawozdania o produktach, opakowaniach i o gospodarowaniu odpadami z nich powstającymi sporządzają:

1) wprowadzający opakowania oraz eksportujący opakowania, o którym mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;

2) wprowadzający produkty w opakowaniach, eksportujący i dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach, o którym mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;

2a) przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane torby na zakupy z tworzywa sztucznego, objęte opłatą recyklingową, o której mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi;

2b) przedsiębiorcy, o których mowa w art. 3b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej;

3) przedsiębiorca wprowadzający do obrotu produkty, o których mowa w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, lub autoryzowany przedstawiciel, o którym mowa w art. 8a ust. 1 tej ustawy;

4) wprowadzający pojazdy, o którym mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji;

5) wprowadzający sprzęt lub autoryzowany przedstawiciel;

6) wprowadzający baterie lub akumulatory, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;

7) podmiot reprezentujący.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

1) dane identyfikujące podmiot:

1. a) numer rejestrowy,
2. b) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
3. c) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany, a w przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory – także europejski numer identyfikacji podatkowej, o ile został nadany;
4. d) (uchylona)

2) w zakresie opakowań i odpadów opakowaniowych informacje o:

1. a) masie wytworzonych i przywiezionych z zagranicy opakowań według rodzajów materiałów, z jakich zostały wykonane, w tym o:

– opakowaniach jednorazowego użytku,

– opakowaniach wielokrotnego użytku,

– przestrzeganiu ograniczeń wynikających z art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,

– toksyczności lub zagrożeniach ze strony materiałów opakowaniowych lub składników stosowanych do produkcji opakowań,

1. b) liczbie wprowadzonych do obrotu lekkich toreb na zakupy z tworzywa sztucznego,
2. c) masie opakowań, w tym opakowań środków niebezpiecznych, w których zostały wprowadzone do obrotu produkty, z podziałem na poszczególne ich rodzaje,
3. ca) masie opakowań, w których zostały wprowadzone do obrotu produkty będące napojami, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
4. d) masie poddanych recyklingowi odpadów opakowaniowych, w tym odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań środków niebezpiecznych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje oraz z uwzględnieniem podziału na odpady pochodzące z gospodarstw domowych i ze źródeł innych niż gospodarstwa domowe, a także z podziałem według sposobu ich recyklingu,
5. da) masie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu wykorzystanej do wytworzenia opakowań na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z tworzyw sztucznych, oraz masie wprowadzonych do obrotu takich opakowań, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z tworzyw sztucznych, z podziałem na butelki, których głównym składnikiem
   jest politereftalan etylenu, oraz pozostałe butelki,
6. db) masie zebranych selektywnie odpadów opakowaniowych, z wyszczególnieniem zebranych w ramach systemu kaucyjnego, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
7. dc) wysokości pobranej kaucji za opakowania, o których mowa w poz. 3 załącznika nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
8. dd) wysokości zwróconej kaucji za opakowania, o których mowa w poz. 3 załącznika nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
9. e) osiągniętych poziomach recyklingu odpadów opakowaniowych, w tym odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań środków niebezpiecznych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje,
10. ea) osiągniętym poziomie udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w wytworzonych opakowaniach na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z
    tworzyw sztucznych,
11. eb) osiągniętym poziomie udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w wytworzonych opakowaniach na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z
    tworzyw sztucznych, których głównym składnikiem jest politereftalan etylenu,
12. ec) osiągniętych poziomach selektywnego zbierania w ramach systemu kaucyjnego opakowań i odpadów opakowaniowych, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
13. ed) osiągniętych poziomach selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
14. f) wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań i dla wszystkich opakowań razem, w tym opakowań środków niebezpiecznych – w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu recyklingu, poziomu udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów, poziomu udziału wagowego tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w wytworzonych opakowaniach na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów, których głównym składnikiem jest
    politereftalan etylenu, oraz poziomu selektywnego zbierania odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań na napoje będących butelkami jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych o pojemności do trzech litrów,
15. fa) wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
16. g) masie wywiezionych za granicę opakowań, według rodzajów materiałów, z jakich zostały wykonane, z podziałem na opakowania jednorazowego użytku oraz opakowania wielokrotnego użytku – w przypadku przedsiębiorcy, który eksportuje lub dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań lub produktów w opakowaniach,
17. h) przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych wraz ze wskazaniem wysokości środków przeznaczonych na ten cel lub wysokości należnych środków, o których mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
    opakowaniowymi, oraz o wysokości środków, które powinny zostać przeznaczone na publiczne kampanie edukacyjne;

2a) w zakresie lekkich i pozostałych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego objętych opłatą recyklingową, o której mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi – informację o liczbie nabytych i wydanych lekkich i pozostałych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego;

2b) w zakresie funkcjonowania systemu kaucyjnego informacje o:
a) wysokości środków przeznaczonych na funkcjonowanie systemu kaucyjnego, w tym gospodarowanie opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w ramach systemu kaucyjnego,
b) jednostkach handlu detalicznego i hurtowego oraz innych punktach zbierających opakowania i odpady opakowaniowe, które uczestniczą w systemie kaucyjnym, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, które te
jednostki i punkty zbierają,
c) wysokości pobranej, zwróconej oraz nieodebranej kaucji, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
d) masie opakowań, w których produkty będące napojami zostały wprowadzone do obrotu przez wprowadzających, którzy przystąpili do systemu kaucyjnego prowadzonego przez podmiot reprezentujący składający to sprawozdanie, z podziałem na poszczególne rodzaje
opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
e) masie odpadów opakowaniowych, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, z których powstały, zebranych selektywnie w ramach systemu kaucyjnego,
f) masie opakowań, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań zebranych selektywnie w ramach systemu kaucyjnego,
g) wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie, z podziałem na poszczególne rodzaje opakowań, o których mowa w załączniku nr 1a do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
h) sposobach gospodarowania odpadami opakowaniowymi zebranymi selektywnie w ramach systemu kaucyjnego,
i) średniej liczbie rotacji, jaką w danym roku odbyły opakowania wielokrotnego użytku,
j) wprowadzających produkty w opakowaniach na napoje oraz wprowadzających bezpośrednio produkty w opakowaniach na napoje, którzy przystąpili do systemu kaucyjnego prowadzonego przez podmiot reprezentujący składający to sprawozdanie, w postaci listy tych podmiotów zawierającej imiona i nazwiska lub nazwy tych wprowadzających oraz ich
numery rejestrowe;

3) w zakresie produktów wymienionych w załączniku nr 4a do ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, z podziałem na określone w tym załączniku rodzaje produktów, informacje o:
a) masie produktów wprowadzonych do obrotu,
b) masie poddanych odzyskowi i recyklingowi odpadów poużytkowych,
c) osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych,
d) wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie dla poszczególnych produktów wymienionych w załączniku nr 4a do tej ustawy
– w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku i recyklingu;

3a) w zakresie produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załącznikach nr 6, 9 i 10 do ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne, o których mowa w tej ustawie, z podziałem na rodzaje tych produktów oraz narzędzi połowowych – informacje o:
a) masie i liczbie wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do tej ustawy będących opakowaniami oraz wymienionych w pkt 1 i 4 w sekcji I załącznika nr 9 do tej ustawy, w tym zawartości tworzyw sztucznych,
b) masie wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne oraz masie zebranych narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne,
c) osiągniętych poziomach selektywnego zbierania narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne,
d) wysokości należnej opłaty produktowej, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy,
e) wysokości należnej opłaty, o której mowa w art. 3b ust. 1 tej ustawy, obliczanej oddzielnie dla poszczególnych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do tej ustawy będących opakowaniami,
f) ilości nabytych oraz wydanych w danym roku kalendarzowym przez przedsiębiorców, o których mowa w art. 3b ust. 1 i 2 tej ustawy, produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do tej ustawy będących opakowaniami,
g) wysokości należnej opłaty, o której mowa w art. 3k ust. 1 i 2 tej ustawy, obliczonej oddzielnie dla poszczególnych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 9 do tej ustawy,
h) przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych, o których mowa w art. 11b ust. 1 tej ustawy, wraz ze wskazaniem wysokości środków przeznaczonych na ten cel, lub wysokości opłat, o których mowa w art. 11b ust. 4 tej ustawy,
i) ilości wprowadzonych do obrotu przez przedsiębiorców, o których mowa w art. 3k ust. 1 i 2 tej ustawy, poszczególnych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 9 do tej ustawy;

4) w zakresie pojazdów informacje o:
a) liczbie pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju w ciągu roku,
b) liczbie dni, w których do zapewnienia sieci zbierania pojazdów brakowało kolejnych stacji demontażu lub punktów zbierania pojazdów,
c) wysokości należnej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów;

5) w zakresie sprzętu oraz zużytego sprzętu w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym:
a) informacje o:
– masie sprzętu wprowadzonego do obrotu, z podziałem na grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, oraz na sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych i na sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych,
– masie zebranego zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych oraz z innych źródeł niż gospodarstwa domowe, masie zużytego sprzętu przetworzonego w zakładzie przetwarzania, masie zużytego sprzętu przygotowanego do ponownego użycia, masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia, poddanych recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku oraz unieszkodliwianiu, z podziałem na grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
– masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju w celu poddania ich recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku, oraz unieszkodliwianiu, z podziałem na odpady wywiezione na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz na terytorium państwa niebędącego tym państwem członkowskim, z podziałem na grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
– osiągniętym minimalnym rocznym poziomie zbierania zużytego sprzętu, z podziałem na grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, poziomie odzysku oraz poziomie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu, z podziałem na grupy
sprzętu,
– wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie, dla poszczególnych grup sprzętu, a w przypadku grupy sprzętu nr 4 obliczonej oddzielnie dla paneli fotowoltaicznych oraz pozostałego sprzętu z tej grupy – w przypadku nieosiągnięcia wymaganego
minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu,

– wysokości należnej opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie, dla poszczególnych grup sprzętu – w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku lub poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu,
b) wykaz zakładów przetwarzania, z których prowadzącymi została zawarta umowa, o której mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, przez wprowadzającego sprzęt lub organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, za pośrednictwem której autoryzowany przedstawiciel
lub wprowadzający sprzęt realizuje obowiązki wynikające z tej ustawy, zawierający:
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu prowadzącego zakład przetwarzania, z którym została zawarta umowa, oraz adres zamieszkania lub siedziby,
– numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany,
– adresy zakładów przetwarzania,
– numer i nazwę grupy sprzętu, z którego powstał przyjmowany przez prowadzącego zakład przetwarzania zużyty sprzęt,
– informację o zdolnościach przetwórczych zakładów przetwarzania,
– wskazanie, na jaki okres zawarto umowy z prowadzącymi zakłady przetwarzania,
c) informacje o sposobie przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych ze wskazaniem, czy obowiązek ten był zrealizowany samodzielnie, czy za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, przy czym w przypadku wprowadzającego sprzęt przeprowadzającego publiczne kampanie edukacyjne samodzielnie
informacje o wysokości:
– środków przeznaczonych na ten cel lub wysokości należnych środków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,
– osiągniętego przychodu netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu elektrycznego i elektronicznego na terytorium kraju w poprzednim roku kalendarzowym;

6) w zakresie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i zużytych akumulatorów:
a) informacje o rodzaju i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów,
b) wykaz zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z których prowadzącymi wprowadzający baterie lub akumulatory ma zawartą umowę, o której mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, zawierający:
– numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,
– imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,
– numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o ile został nadany,
– informacje o masie i rodzajach przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów, w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach,
c) informacje o przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych wraz ze wskazaniem wysokości środków przeznaczonych na ten cel lub wysokości należnych środków, o których mowa w art. 37 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach,
d) w przypadku zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych:
– informacje o osiągniętych poziomach zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych,
– informacje o wysokości należnej opłaty produktowej – w przypadku nieosiągnięcia wymaganych poziomów zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych,
– wykaz punktów zbierania zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych prowadzonych przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, z którym wprowadzający baterie lub akumulatory zawarł umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach, oraz wykaz miejsc odbioru, z których zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory odbiera zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne.

3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku wprowadzającego sprzęt, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 5 lit. a tiret drugie, trzecie i czwarte, oraz wykazu zakładów przetwarzania, o którym mowa w ust. 2 pkt 5 lit. b.
4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. ca, db, ec oraz fa, w przypadku wprowadzającego produkty w opakowaniach na napoje, który zawarł umowę z podmiotem reprezentującym, w zakresie tych informacji, jest sporządzane przez ten podmiot

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001587

 

[5] Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) mówi, że:

Art. 75. 1. Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami sporządza:

1) wytwórca obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

2) prowadzący działalność polegającą na gospodarowaniu odpadami, z wyłączeniem prowadzącego odbieranie odpadów komunalnych, w zakresie:

1. a) zbierania odpadów,
2. b) przetwarzania odpadów – obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

3) podmiot prowadzący działalność polegającą na wydobywaniu odpadów ze składowiska odpadów lub ze zwałowiska odpadów, na podstawie zgody na wydobywanie odpadów lub decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów w fazie poeksploatacyjnej.

2. Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

1) dane identyfikujące podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1. a) numer rejestrowy,
2. b) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
3. c) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany;
4. d) (uchylona)

2) w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 – informacje o:

1. a) masie i rodzajach odpadów,
2. b) sposobie gospodarowania odpadami, o ile podmiot gospodaruje odpadami,
3. c) instalacjach i urządzeniach służących do przetwarzania tych odpadów, w tym dane techniczne i informacje na temat funkcjonowania instalacji i urządzenia, takie jak terminy i czas trwania postoju lub awarii oraz liczba godzin pracy na dobę, o ile podmiot przetwarza odpady,
4. d) informacje, o których mowa w art. 99 ust. 1 – w przypadku posiadacza odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów,
5. e) masie i rodzaju produktów i materiałów powstałych w wyniku przygotowania do ponownego użycia, recyklingu lub innego odzysku – w przypadku posiadacza odpadów prowadzącego odzysk,
6. f) masie i rodzajach wytworzonych odpadów żywności;

3) w przypadku wytwórcy komunalnych osadów ściekowych stosowanych w celach, o których mowa w art. 96 ust. 1 – informacje o:

1. a) adresie oczyszczalni ścieków,
2. b) rodzaju przeprowadzonej obróbki komunalnych osadów ściekowych,
3. c) masie i suchej masie komunalnych osadów ściekowych,
4. d) składzie i właściwościach komunalnych osadów ściekowych,
5. e) władającym powierzchnią ziemi, na której są stosowane komunalne osady ściekowe, z podaniem imienia i nazwiska lub nazwy podmiotu oraz adresu jego zamieszkania lub siedziby,
6. f) miejscu i powierzchni stosowania komunalnych osadów ściekowych,
7. g) celu stosowania komunalnych osadów ściekowych;

4) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu pojazdów, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) liczbie, markach, masie i roku produkcji pojazdów oraz masie pojazdów wycofanych z eksploatacji, przyjętych do stacji demontażu,
2. b) masie odpadów poddanych odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz przekazanych do odzysku, w tym recyklingu, a także masie przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
3. c) masie odpadów poddanych unieszkodliwianiu lub przekazanych do unieszkodliwiania,
4. d) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do odzysku, w tym recyklingu, z podaniem firmy, siedziby i adresu,
5. e) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do unieszkodliwiania, z podaniem firmy przedsiębiorcy, oznaczenia jego siedziby i adresu,
6. f) osiągniętym w danej stacji demontażu poziomie odzysku i recyklingu,
7. g) wysokości należnej opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu;

5) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego strzępiarkę, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) wynikach próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli w roku, którego dotyczy sprawozdanie przeprowadzono próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
2. b) masie odpadów przeznaczonych do recyklingu, odzysku energii oraz unieszkodliwiania, powstałych ze strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

6) w przypadku zbierającego zużyty sprzęt w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) masie zebranego zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych oraz z innych źródeł niż gospodarstwa domowe, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
2. b) masie zużytego sprzętu przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

7) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) adresie zakładu przetwarzania,
2. b) masie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego przyjętego przez prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, z którego powstał ten zużyty sprzęt, oraz o procesach przetwarzania,
3. c) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, przekazanych prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu, innych niż recykling procesów odzysku lub unieszkodliwiania, oraz o masie zużytego sprzętu, a także o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia, z podaniem typu procesu zastosowanego w zakładzie przetwarzania oraz numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
4. d) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju w podziale na inne niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskie w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz państwa niebędące tymi państwami członkowskimi, w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

8) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzącego działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku, o których mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku wraz z podaniem typu procesu;

9) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie zbierania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i z podziałem na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ten zbierający ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach lub zbiorcze informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w przypadku zbierającego, który ma podpisaną umowę z podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;

10) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o:

1. a) rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
2. b) rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
3. c) osiągniętych poziomach recyklingu,
4. d) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20130000021

 

[6] Art. 34 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 34. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o rodzaju i masie wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów.

2. Wprowadzający baterie lub akumulatory sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
3. (uchylony)
4. Przy ustalaniu masy wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów nie uwzględnia się masy tych baterii i akumulatorów, w tym także stanowiących przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów, które zostały wyeksportowane lub były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonanej przez wprowadzającego baterie lub akumulatory lub innego przedsiębiorcę.
5. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego ona dotyczy.
6. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[7] Art. 35 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

(Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 35. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne sporządza sprawozdanie zawierające informacje oraz wykazy, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. d tiret pierwsze i trzecie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[8] Art. 36 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

(Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 36. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1) warunki finansowania przez wprowadzającego baterie lub akumulatory przetwarzania i recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;

2) zobowiązanie prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów do co najmniej nieodpłatnego przyjmowania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, które poddaje procesom przetwarzania i recyklingu.

3) (uchylony)

3. W przypadku:

1) wygaśnięcia lub cofnięcia decyzji związanej z gospodarką odpadami prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,

2) rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 1

– wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany, w terminie 3 miesięcy odpowiednio od dnia wygaśnięcia lub cofnięcia decyzji związanej z gospodarką odpadami, rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, do zawarcia nowej umowy, o której mowa w ust. 1.

4. Wprowadzający baterie lub akumulatory sporządza wykaz, o którym mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. b ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
5. (uchylony).

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[9] Art. 37 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 37. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych.

2. Publiczne kampanie edukacyjne oznaczają wszelkie działania mające na celu podnoszenie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami w postaci zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnego zbierania tych odpadów, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.
3. Publiczne kampanie edukacyjne powinny uwzględniać informowanie użytkowników końcowych w szczególności o:

1) możliwym wpływie substancji stosowanych w bateriach i akumulatorach na środowisko i zdrowie ludzi;

2) zaleceniu prowadzenia selektywnego zbierania;

3) dostępnych dla nich systemach zbierania i recyklingu;

4) ich roli w przyczynianiu się do recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów;

5) znaczeniu symboli, których wzory są określone w załącznikach nr 3 i 4 do ustawy.

4. Wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:

1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo

2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.

4a. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez wprowadzającego baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne.

5. (uchylony)

5a. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów.

5b. Opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory.

6. Wprowadzający baterie lub akumulatory, obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
7. (uchylony)
8. Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.
9. Podmiot pośredniczący, realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych z więcej niż jednym wprowadzającym baterie lub akumulatory, może prowadzić wspólną publiczną kampanię edukacyjną dla wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, pod warunkiem że środki przeznaczone na tę kampanię są co najmniej równe sumie środków, które wprowadzający baterie lub akumulatory są obowiązani przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne.
10. Do opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[10] Art. 41 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 41. 1. Obowiązek obliczenia należnej opłaty produktowej powstaje na koniec roku kalendarzowego.

2. Opłata produktowa jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego opłata dotyczy.
3. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. d tiret drugie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadzie i w trybie określonych w tej ustawie.
4. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[11] Art. 56 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 56. 1. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w art. 54 ust. 1, przekazuje nieodebraną opłatę depozytową na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę tego sprzedawcy, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.

1a. Do opłat depozytowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty, sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej.
3. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, oraz sposób jego przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań oraz ułatwieniem przekazywania tych sprawozdań marszałkowi województwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[12] Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) mówi, że:

Art. 75. 1. Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami sporządza:

1) wytwórca obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

2) prowadzący działalność polegającą na gospodarowaniu odpadami, z wyłączeniem prowadzącego odbieranie odpadów komunalnych, w zakresie:

1. a) zbierania odpadów,
2. b) przetwarzania odpadów

– obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

3) podmiot prowadzący działalność polegającą na wydobywaniu odpadów ze składowiska odpadów lub ze zwałowiska odpadów, na podstawie zgody na wydobywanie odpadów lub decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów w fazie poeksploatacyjnej.

2. Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

1) dane identyfikujące podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1. a) numer rejestrowy,
2. b) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
3. c) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany;
4. d) (uchylona)

2) w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 – informacje o:

1. a) masie i rodzajach odpadów,
2. b) sposobie gospodarowania odpadami, o ile podmiot gospodaruje odpadami,
3. c) instalacjach i urządzeniach służących do przetwarzania tych odpadów, w tym dane techniczne i informacje na temat funkcjonowania instalacji i urządzenia, takie jak terminy i czas trwania postoju lub awarii oraz liczba godzin pracy na dobę, o ile podmiot przetwarza odpady,
4. d) informacje, o których mowa w art. 99 ust. 1 – w przypadku posiadacza odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów,
5. e) masie i rodzaju produktów i materiałów powstałych w wyniku przygotowania do ponownego użycia, recyklingu lub innego odzysku – w przypadku posiadacza odpadów prowadzącego odzysk,
6. f) masie i rodzajach wytworzonych odpadów żywności;

3) w przypadku wytwórcy komunalnych osadów ściekowych stosowanych w celach, o których mowa w art. 96 ust. 1 – informacje o:

1. a) adresie oczyszczalni ścieków,
2. b) rodzaju przeprowadzonej obróbki komunalnych osadów ściekowych,
3. c) masie i suchej masie komunalnych osadów ściekowych,
4. d) składzie i właściwościach komunalnych osadów ściekowych,
5. e) władającym powierzchnią ziemi, na której są stosowane komunalne osady ściekowe, z podaniem imienia i nazwiska lub nazwy podmiotu oraz adresu jego zamieszkania lub siedziby,
6. f) miejscu i powierzchni stosowania komunalnych osadów ściekowych,
7. g) celu stosowania komunalnych osadów ściekowych;

4) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu pojazdów, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) liczbie, markach, masie i roku produkcji pojazdów oraz masie pojazdów wycofanych z eksploatacji, przyjętych do stacji demontażu,
2. b) masie odpadów poddanych odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz przekazanych do odzysku, w tym recyklingu, a także masie przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
3. c) masie odpadów poddanych unieszkodliwianiu lub przekazanych do unieszkodliwiania,
4. d) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do odzysku, w tym recyklingu, z podaniem firmy, siedziby i adresu,
5. e) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do unieszkodliwiania, z podaniem firmy przedsiębiorcy, oznaczenia jego siedziby i adresu,
6. f) osiągniętym w danej stacji demontażu poziomie odzysku i recyklingu,
7. g) wysokości należnej opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu;

5) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego strzępiarkę, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) wynikach próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli w roku, którego dotyczy sprawozdanie przeprowadzono próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
2. b) masie odpadów przeznaczonych do recyklingu, odzysku energii oraz unieszkodliwiania, powstałych ze strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

6) w przypadku zbierającego zużyty sprzęt w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) masie zebranego zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych oraz z innych źródeł niż gospodarstwa domowe, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
2. b) masie zużytego sprzętu przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

7) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) adresie zakładu przetwarzania,
2. b) masie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego przyjętego przez prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, z którego powstał ten zużyty sprzęt, oraz o procesach przetwarzania,
3. c) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, przekazanych prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu, innych niż recykling procesów odzysku lub unieszkodliwiania, oraz o masie zużytego sprzętu, a także o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia, z podaniem typu procesu zastosowanego w zakładzie przetwarzania oraz numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, d) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju w podziale na inne niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskie w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz państwa niebędące tymi państwami członkowskimi, w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

8) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzącego działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku, o których mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku wraz z podaniem typu procesu;

9) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie zbierania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i z podziałem na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ten zbierający ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach lub zbiorcze informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w przypadku zbierającego, który ma podpisaną umowę z podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;

10) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o:

1. a) rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
2. b) rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
3. c) osiągniętych poziomach recyklingu,
4. d) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001587

 

[13] Art. 59 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 59. 1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1.

2. W przypadku wprowadzających baterie przenośne lub akumulatory przenośne, którzy przekazali realizację obowiązków wynikających z ustawy temu samemu podmiotowi, o którym mowa w art. 28 ust. 1, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczych informacji, o których mowa w ust. 1.
3. Zbierający zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne, który przekazuje zużyte baterie lub zużyte akumulatory bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
4. Przez masę zużytych baterii i zużytych akumulatorów należy rozumieć odpowiednio masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów zebranych bezpośrednio od użytkowników końcowych, z miejsc odbioru oraz zakładów przetwarzania w rozumieniu art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym i przekazanych bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
5. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczy.
6. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[14] Art. 64 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 64. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, w zależności od rodzaju prowadzonego przetwarzania i recyklingu, jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o:

1) rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów;

2) rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów;

3) osiągniętych poziomach recyklingu;

4) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.

2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów w instalacjach i przy użyciu technologii spełniających wymogi określone dla najlepszych dostępnych technik zapewniających osiągnięcie co najmniej wymaganych poziomów wydajności recyklingu, o których mowa w art. 15 ust. 1.
3. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku i unieszkodliwiania odpadów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, w którym zastosowane technologie i instalacje nie zapewniają osiągnięcia poziomów wydajności recyklingu, o których mowa w art. 15 ust. 1.
4. Masę zużytych baterii i zużytych akumulatorów przyjętych przez prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów ustala się na podstawie kart przekazania odpadu.
5. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do sporządzania sprawozdania zawierającego informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
6. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczy.
7. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001113

 

[15] Art. 15 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) mówi, że:

Art. 15. Wprowadzający pojazd sporządza roczne sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i trybie określonych w tej ustawie.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200002056

 

[16] Art. 30 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) mówi, że:

Art. 30. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do sporządzenia rocznego sprawozdania zawierającego informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200002056

 

[17] Art. 75 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622, z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

Art. 75. 1. Opłata produktowa jest obliczana na koniec roku kalendarzowego.

2. Opłata produktowa jest wnoszona bez wezwania na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, którego opłata dotyczy.
3. W przypadku gdy wysokość opłaty produktowej za daną grupę sprzętu nie przekracza 50 zł, opłaty produktowej nie wnosi się.
4. Wpływy z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty produktowej, powiększone o wysokość dochodów z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o wysokość dochodów, o których mowa w ust. 5, marszałek województwa przekazuje, w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
5. Wpływy z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty produktowej w wysokości 10% stanowią dochody budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu opłaty produktowej oraz dodatkowej opłaty produktowej i obsługę administracyjną systemu tych opłat.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001622

 

[18] Art.101 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2023 r. poz. 633, 1688, 2029) mówi, że:

Art. 101. 1. Przedsiębiorca prowadzi ewidencję zasobów złoża kopaliny, ustalając ich zmiany spowodowane:

1) dokładniejszym rozpoznaniem złoża;

2) eksploatacją złoża i powstałymi wskutek niej stratami;

3) zmianą granic lub podziałem złoża;

4) wymaganiami ochrony środowiska albo bezpieczeństwa pracy, w tym ograniczeniami wpływającymi na dopuszczalność eksploatacji złoża;

5) przeklasyfikowaniem geologicznych zasobów bilansowych do pozabilansowych, zasobów pozabilansowych do bilansowych, przemysłowych do nieprzemysłowych, zasobów nieprzemysłowych do przemysłowych lub do strat, albo strat do zasobów przemysłowych.

2. Jeżeli zmiany w okresie sprawozdawczym przekraczają 50% wielkości rocznego wydobycia ze złoża, przeklasyfikowania, o których mowa w ust. 1 pkt 5, dokonuje przedsiębiorca po uzyskaniu zgody, w drodze decyzji, właściwego organu koncesyjnego.
3. W ramach prowadzonej ewidencji zasobów złoża kopaliny sporządza się corocznie, w terminie do dnia 28 lutego, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku, operat ewidencyjny zasobów złoża kopaliny, zwany dalej „operatem ewidencyjnym”.
4. W operacie ewidencyjnym uwzględnia się w szczególności dane dotyczące tych części złoża kopaliny, których wydobycie nie jest technicznie możliwe lub nie jest gospodarczo uzasadnione.
5. Operat ewidencyjny sporządza się na podstawie:

1) obmiaru wyrobisk – dla zasobów złóż kopalin stałych;

2) pomiarów wydajności odwiertów – dla zasobów złóż kopalin gazowych i płynnych.

6. W przypadku działalności prowadzonej na podstawie koncesji udzielonej przez starostę:

1) obmiaru wyrobisk dokonuje się co 3 lata;

2) w corocznie sporządzanym operacie ewidencyjnym określa się stan zasobów złoża kopaliny, wielkość wydobycia i strat jako wielkości szacunkowe, pozostawiając szczegółowe ich ustalenie do czasu dokonania obmiaru wyrobisk.

7. Operat ewidencyjny dołącza się do posiadanego egzemplarza dokumentacji geologicznej złoża kopaliny lub projektu zagospodarowania złoża albo dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów.
8. Przedsiębiorca sporządza, na podstawie operatu ewidencyjnego, informację o zmianach zasobów złoża kopaliny i corocznie, w terminie do dnia 15 marca, przekazuje ją właściwemu organowi koncesyjnemu oraz państwowej służbie geologicznej.
9. Informacja, o której mowa w ust. 8, zawiera dane dotyczące stanu zasobów złoża kopaliny, przyrostów oraz ubytków w tych zasobach.
10. W uzasadnionych sytuacjach, w szczególności w przypadku:

1) wszczęcia postępowania zmierzającego do cofnięcia koncesji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia,

2) cofnięcia koncesji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia lub utraty jej mocy bez względu na przyczynę,

3) wyczerpania zasobów złoża,

4) naruszenia przepisów o ochronie środowiska

– organ koncesyjny może, w drodze decyzji, nakazać dokonanie obmiaru wyrobisk i przedłożenie operatu ewidencyjnego w innym terminie.

10a. Decyzja, o której mowa w ust. 10, jest ostateczna.

11. Przedsiębiorca przechowuje operaty ewidencyjne przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym koncesja utraciła moc.
12. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące operatu ewidencyjnego oraz wzory informacji o zmianach zasobów złoża kopaliny, których treść jest uzależniona od rodzajów kopalin, kierując się potrzebą ochrony złóż kopalin oraz zapewnienia kompletności informacji objętych ewidencją zasobów złoża kopaliny.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230000633

 

[19] Art. 38 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) mówi, że:

Art. 38. 1. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany wykonać raz na 5 lat próbę strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji w celu określenia zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych.

1a. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę wykonuje po raz pierwszy próbę strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności w tym zakresie.

1b. W przypadku dokonania zmian konstrukcyjnych lub technologicznych strzępiarki, skutkujących zmianą składu materiałowego rozdrobnionych odpadów, przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany do przeprowadzenia próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji w terminie 30 dni od dnia dokonania tych zmian.

2. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę przekazuje przedsiębiorcom prowadzącym stacje demontażu, od których przyjmuje odpady do strzępienia, informację dotyczącą zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych określonej w wyniku przeprowadzenia próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, w ciągu miesiąca od jej przeprowadzenia.
3. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę sporządza roczne sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
4. Minister właściwy do spraw klimatu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, odpady, które podlegają próbie strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, oraz sposób jej wykonania, kierując się potrzebą ustalenia średniej zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200002056

 

[20] Art. 75 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2023 r. poz. 1587 i 1597, 1688, 1852, 2029) mówi, że:

Art. 75. 1. Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami sporządza:

1) wytwórca obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

2) prowadzący działalność polegającą na gospodarowaniu odpadami, z wyłączeniem prowadzącego odbieranie odpadów komunalnych, w zakresie:

1. a) zbierania odpadów,
2. b) przetwarzania odpadów

– obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów;

3) podmiot prowadzący działalność polegającą na wydobywaniu odpadów ze składowiska odpadów lub ze zwałowiska odpadów, na podstawie zgody na wydobywanie odpadów lub decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów w fazie poeksploatacyjnej.

2. Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

1) dane identyfikujące podmiot, o którym mowa w ust. 1:

1. a) numer rejestrowy,
2. b) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
3. c) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany;
4. d) (uchylona)

2) w przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1 – informacje o:

1. a) masie i rodzajach odpadów,
2. b) sposobie gospodarowania odpadami, o ile podmiot gospodaruje odpadami,
3. c) instalacjach i urządzeniach służących do przetwarzania tych odpadów, w tym dane techniczne i informacje na temat funkcjonowania instalacji i urządzenia, takie jak terminy i czas trwania postoju lub awarii oraz liczba godzin pracy na dobę, o ile podmiot przetwarza odpady,
4. d) informacje, o których mowa w art. 99 ust. 1 – w przypadku posiadacza odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów;
5. e) masie i rodzaju produktów i materiałów powstałych w wyniku przygotowania do ponownego użycia, recyklingu lub innego odzysku – w przypadku posiadacza odpadów prowadzącego odzysk,
6. f) masie i rodzajach wytworzonych odpadów żywności;

3) w przypadku wytwórcy komunalnych osadów ściekowych stosowanych w celach, o których mowa w art. 96 ust. 1 – informacje o:

1. a) adresie oczyszczalni ścieków,
2. b) rodzaju przeprowadzonej obróbki komunalnych osadów ściekowych,
3. c) masie i suchej masie komunalnych osadów ściekowych,
4. d) składzie i właściwościach komunalnych osadów ściekowych,
5. e) władającym powierzchnią ziemi, na której są stosowane komunalne osady ściekowe, z podaniem imienia i nazwiska lub nazwy podmiotu oraz adresu jego zamieszkania lub siedziby,
6. f) miejscu i powierzchni stosowania komunalnych osadów ściekowych,
7. g) celu stosowania komunalnych osadów ściekowych;

4) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu pojazdów, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) liczbie, markach, masie i roku produkcji pojazdów oraz masie pojazdów wycofanych z eksploatacji, przyjętych do stacji demontażu,
2. b) masie odpadów poddanych odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz przekazanych do odzysku, w tym recyklingu, a także masie przeznaczonych do ponownego użycia przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
3. c) masie odpadów poddanych unieszkodliwianiu lub przekazanych do unieszkodliwiania,
4. d) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do odzysku, w tym recyklingu, z podaniem firmy, siedziby i adresu,
5. e) przedsiębiorcach, którym przekazano odpady do unieszkodliwiania, z podaniem firmy przedsiębiorcy, oznaczenia jego siedziby i adresu,
6. f) osiągniętym w danej stacji demontażu poziomie odzysku i recyklingu,
7. g) wysokości należnej opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu;

5) w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego strzępiarkę, o której mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – informacje o:

1. a) wynikach próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli w roku, którego dotyczy sprawozdanie przeprowadzono próby strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji,
2. b) masie odpadów przeznaczonych do recyklingu, odzysku energii oraz unieszkodliwiania, powstałych ze strzępienia odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji;

6) w przypadku zbierającego zużyty sprzęt w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) masie zebranego zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych oraz z innych źródeł niż gospodarstwa domowe, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
2. b) masie zużytego sprzętu przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

7) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o:

1. a) adresie zakładu przetwarzania,
2. b) masie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego przyjętego przez prowadzącego zakład przetwarzania, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych, z którego powstał ten zużyty sprzęt, oraz o procesach przetwarzania,
3. c) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu, przekazanych prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu, innych niż recykling procesów odzysku lub unieszkodliwiania, oraz o masie zużytego sprzętu, a także o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przygotowanych do ponownego użycia, z podaniem typu procesu zastosowanego w zakładzie przetwarzania oraz numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych,
4. d) kodzie, rodzaju i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium kraju w podziale na inne niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskie w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz państwa niebędące tymi państwami członkowskimi, w celu poddania recyklingowi, innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu, z podaniem numeru i nazwy grupy sprzętu, z wyodrębnieniem paneli fotowoltaicznych;

8) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzącego działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku, o których mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – informacje o kodzie i masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku wraz z podaniem typu procesu;

9) w przypadku prowadzącego działalność w zakresie zbierania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i z podziałem na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ten zbierający ma zawartą umowę, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach lub zbiorcze informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w przypadku zbierającego, który ma podpisaną umowę z podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach;

10) w przypadku prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – informacje o:

1. a) rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
2. b) rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów,
3. c) osiągniętych poziomach recyklingu,
4. d) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001587

 

[21] Art. 45 Ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) mówi, że:

Art. 45. 1. Przedsiębiorca:

1) wprowadzający opakowania,

2) eksportujący opakowania,

3) eksportujący produkty w opakowaniach,

4) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach,

5) wprowadzający produkty w opakowaniach

– jest obowiązany sporządzić i złożyć marszałkowi województwa roczne sprawozdanie, na zasadach określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

2. Przedsiębiorca może zlecić sporządzenie rocznego sprawozdania organizacji odzysku opakowań.
3. Organizacja odzysku opakowań sporządza i składa marszałkowi województwa roczne sprawozdanie wraz z wykazem przedsiębiorców, którzy zlecili jej sporządzenie sprawozdania.
4. Przedsiębiorca zlecający sporządzenie rocznego sprawozdania jest obowiązany przekazać organizacji odzysku opakowań wszelkie dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia rocznego sprawozdania.
5. Wprowadzający produkty w opakowaniach, wykonujący obowiązek określony w art. 17 ust. 1 za pośrednictwem organizacji odzysku opakowań, który nie przekazał tej organizacji informacji o wszystkich wprowadzonych do obrotu produktach w opakowaniach stanowiących podstawę do obliczenia poziomu recyklingu zgodnie z art. 20 ust. 2 lub 3, jest obowiązany sporządzić i złożyć marszałkowi województwa roczne sprawozdanie w zakresie tych produktów w opakowaniach, o których nie przekazał informacji organizacji odzysku opakowań, na zasadach określonych w dziale V rozdziale 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001658

 

[22] Art. 15 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903, 2361, z 2023 r. poz. 877) mówi, że:

Art. 15. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, przedsiębiorca wprowadzający do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, przedsiębiorca wprowadzający do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne, organizacja oraz autoryzowany przedstawiciel, o którym mowa w art. 8a ust. 1, są obowiązani do sporządzania rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zawierającego informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1, ust. 2 pkt 2 lit. e, ust. 2 pkt 3 lit. D oraz ust. 2 pkt 3a tej ustawy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001903

 

[23] Art. 16 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903, 2361, z 2023 r. poz. 877) mówi, że:

Art. 16. 1. Obowiązek wpłacenia opłaty produktowej, obliczonej w sposób określony w art. 12, powstaje na koniec roku kalendarzowego.

2. Opłata produktowa jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego opłata dotyczy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001903

 

[24] Art. 16 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 2056) mówi, że:

Art. 16. 1. Obowiązek obliczenia opłaty za brak sieci powstaje na koniec roku kalendarzowego.

2. Opłata za brak sieci jest wpłacana na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego opłata dotyczy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200002056

 

[25] Art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz.U.UE.L.2014.150.195) mówi, że:

Art.  19 Sprawozdania dotyczące produkcji, przywozu, wywozu, stosowania jako substrat i niszczenia substancji wymienionych w załączniku I lub II

1. Do dnia 31 marca 2015 r., a następnie co rok, każdy producent, importer i eksporter, który w poprzednim roku kalendarzowym wyprodukował, przywiózł lub wywiózł co najmniej jedną tonę metryczną lub 100 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II, przedkłada Komisji sprawozdanie zawierające dane określone w załączniku VII dotyczące każdej z tych substancji za ten rok kalendarzowy. Niniejszy ustęp ma także zastosowanie do podmiotów otrzymujących kontyngenty na podstawie art. 18 ust. 1.
2. Do dnia 31 marca 2015 r., a następnie co rok, każdy podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym zniszczył co najmniej jedną tonę metryczną lub 1 000 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II, przedkłada Komisji sprawozdanie zawierające dane określone w załączniku VII dotyczące każdej z tych substancji za ten rok kalendarzowy.
3. Do dnia 31 marca 2015 r., a następnie co rok, każdy podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym stosował jako substrat co najmniej 1 000 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych, przedkłada Komisji sprawozdanie zawierające dane określone w załączniku VII dotyczące każdej z tych substancji za ten rok kalendarzowy.
4. Do dnia 31 marca 2015 r., a następnie co rok, każdy podmiot, który w poprzednim roku kalendarzowym wprowadził do obrotu co najmniej 500 ton ekwiwalentu CO2 fluorowanych gazów cieplarnianych i gazów wymienionych w załączniku II zawartych w produktach lub urządzeniach, przedkłada Komisji sprawozdanie zawierające dane określone w załączniku VII dotyczące każdej z tych substancji za ten roku kalendarzowy.
5. Każdy importer urządzeń, który wprowadza do obrotu fabrycznie napełnione urządzenia, w przypadku gdy wodorofluorowęglowodory zawarte w tych urządzeniach nie zostały wprowadzone do obrotu przed napełnieniem nimi urządzeń, przedkłada Komisji dokument weryfikacyjny wydany na mocy art. 14 ust. 2.
6. Do dnia 30 czerwca 2015 r., a następnie co rok, każdy podmiot, który na podstawie ust. 1 składa sprawozdanie z wprowadzenia do obrotu co najmniej 10 000 ton ekwiwalentu CO2 wodorofluorowęglowodorów w poprzednim roku kalendarzowym, zapewnia dodatkowo, by dokładność tych danych była weryfikowana przez niezależnego audytora. Audytor ten musi być:
7. a) akredytowany na podstawie dyrektywy 2003/87/WE; albo
8. b) akredytowany do celów weryfikacji sprawozdań finansowych zgodnie z ustawodawstwem danego państwa członkowskiego.

Podmiot przechowuje sprawozdanie z weryfikacji przez co najmniej pięć lat. Sprawozdanie to jest udostępniane właściwemu organowi zainteresowanego państwa członkowskiego i Komisji na ich wniosek.

7. Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, ustalić format i sposób przekazywania sprawozdań, o których mowa w niniejszym artykule.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24.

8. Komisja wprowadza odpowiednie środki w celu ochrony poufności informacji przedłożonych jej zgodnie z niniejszym artykułem.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32014R0517

 

[26] Art. 86 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2023 r. poz. 589, 2029) mówi, że:

Art. 86. 1. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany do przedłożenia Krajowemu ośrodkowi raportu na temat wielkości emisji, o którym mowa w art. 80 ust. 3, sporządzonego za poprzedni rok okresu rozliczeniowego oraz sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1. Raport i sprawozdanie przedkłada się Krajowemu ośrodkowi w terminie do dnia 31 marca każdego roku. W tym samym terminie prowadzący instalację albo operator statku powietrznego przekazuje kopię raportu i kopię sprawozdania odpowiednio organowi właściwemu do wydania zezwolenia albo ministrowi właściwemu do spraw klimatu.

2. Raport na temat wielkości emisji oraz sprawozdanie z weryfikacji przedkłada się na piśmie utrwalonym w postaci papierowej i w postaci elektronicznej.
3. W przypadku przyjęcia w raporcie na temat wielkości emisji współczynnika emisyjnego wynoszącego zero dla zużywanych biopaliw i biopłynów prowadzący instalację lub operator statku powietrznego jest obowiązany do wykazania spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 28b–28bc ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2022 r. poz. 403 i 2411).
4. Wykazanie spełniania kryteriów zrównoważonego rozwoju odbywa się na podstawie:

1) dokumentów określonych w art. 28c ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych – w przypadku biopłynów;

2) dokumentów określonych w art. 28c ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych – w przypadku biopaliw.

5. Krajowy ośrodek przeprowadza ocenę raportu na temat wielkości emisji w zakresie kompletności zawartych w nim danych, poprawności przeprowadzonych obliczeń oraz zgodności zawartych w nim ustaleń z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066 i z zatwierdzonym odpowiednim planem monitorowania emisji z operacji lotniczych albo uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych, albo planem monitorowania wielkości emisji, z uwzględnieniem sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 84 ust. 1.
6. Ocena, o której mowa w ust. 5, dotyczy raportów zweryfikowanych jako zadowalające zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/2067.
7. W celu przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 5, Krajowy ośrodek może zażądać od weryfikatora przedłożenia wewnętrznej dokumentacji z weryfikacji, o której mowa w art. 26 rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2067.
8. Jeżeli z oceny Krajowego ośrodka wynika, że raport na temat wielkości emisji nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 5, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień.
9. Jeżeli z udzielonych wyjaśnień wynika potrzeba dokonania zmian w raporcie na temat wielkości emisji lub w sprawozdaniu z weryfikacji, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o dokonanie zmian w tym raporcie lub w sprawozdaniu.
10. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany, w uzgodnieniu z weryfikatorem, który przeprowadził weryfikację raportu na temat wielkości emisji, wprowadzić zmiany do raportu i przedłożyć poprawiony raport w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 9, a w przypadku potrzeby dokonania zmian w sprawozdaniu z weryfikacji jest obowiązany do przedłożenia w tym terminie poprawionego sprawozdania.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230000589

 

[27] Art. 236b z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 236b. 1. Prowadzący instalację obejmującą co najmniej jeden z rodzajów działalności określonych w załączniku I do rozporządzenia 166/2006, który prowadzi tę instalację z przekroczeniem progów wydajności określonych w tym załączniku, przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska:

1) sprawozdanie zawierające dane o przekroczeniu wartości progowych dla uwolnień i transferów zanieczyszczeń, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia 166/2006, oraz transferów odpadów określonych w art. 5 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia, z uwzględnieniem wielkości produkcji – w terminie do dnia 31 marca roku następującego po danym roku sprawozdawczym;

2) dane niezbędne do identyfikacji zakładu, na terenie którego jest prowadzona instalacja, obejmujące:

1. a) dane teleadresowe prowadzącego instalację,
2. b) dane teleadresowe zakładu,
3. c) położenie geograficzne zakładu,
4. d) numer identyfikacyjny działalności gospodarczej,
5. e) dane dotyczące rodzajów działalności prowadzonych w zakładzie

– w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym rozpoczął eksploatację instalacji, chyba że dane te zostały już wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska przekazane.

1a. W przypadku zlecania przez prowadzącego instalację, o którym mowa w ust. 1, usług związanych z eksploatacją instalacji innemu podmiotowi, w tym usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu instalacji, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw, usługodawca przekazuje prowadzącemu instalację dane niezbędne do sporządzenia sprawozdania w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

1b. W przypadku zmiany danych niezbędnych do identyfikacji zakładu, o których mowa w ust. 1 pkt 2, prowadzący instalację przekazuje zaktualizowane dane wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska niezwłocznie po tej zmianie.

2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska ocenia jakość dostarczonych przez prowadzących instalacje danych, w szczególności pod względem ich kompletności, spójności i wiarygodności.
3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska dane, o których mowa w ust. 1 i 1b, w terminie do dnia 31 sierpnia roku następującego po danym roku sprawozdawczym.
4. (uchylony)
5. Minister właściwy do spraw klimatu, kierując się potrzebą zapewnienia kompletności i przejrzystości danych objętych Krajowym Rejestrem oraz właściwego funkcjonowania Krajowego Rejestru, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2) szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

3) warunki techniczne, formę, tryb oraz sposób przekazywania sprawozdania i danych, o których mowa w ust. 1 i 1b.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20240000054

 

[28] § 3 rozporządzenia ministra środowiska z dnia 14 sierpnia 2009 r. w sprawie sprawozdania do tworzenia Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (Dz. U. z 2009 r. nr 14 poz. 1154) mówi, że:

• 3.

1. Sprawozdanie przedkłada się w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501 oraz z 2008 r. Nr 127, poz. 817).
2. Sprawozdanie w formie dokumentu elektronicznego, o którym mowa w ust. 1, przedkłada się za pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.), po wypełnieniu formularza sprawozdania przez aplikację udostępnioną na stronie internetowej Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.
3. Dokument elektroniczny jest opatrzony przez prowadzącego instalację bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.).
4. Jeżeli składający sprawozdanie nie posiada bezpiecznego podpisu elektronicznego, dodatkowo przesyła do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska podpisany wydruk sprawozdania.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20091411154

 

[29] art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 286. 1. Podmiot korzystający ze środowiska w terminie, o którym mowa w art. 285 ust. 2, przedkłada marszałkowi województwa:

1) wykaz zawierający wykorzystane do ustalenia wysokości opłat informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska, w szczególności o:

1. a) rodzajach substancji wprowadzonych do powietrza i wielkości emisji – w przypadku wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza,
2. b) wielkości emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji i liczbie uprawnień do emisji – w przypadku wydania uprawnień do emisji,
3. c) rodzajach i ilości składowanych odpadów – w przypadku składowania odpadów

– oraz o wysokości należnych opłat,

2) wykaz zawierający zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat – z zastrzeżeniem art. 289 ust. 1.

1a. Wykazy, o których mowa w ust. 1, marszałek województwa przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

2. Do zobowiązań z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli wynikają one z wykazu o wysokości należnych opłat.
3. Wykazy, o których mowa w ust. 1, są sporządzane na podstawie:

1) raportu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, lub

2) informacji, o której mowa w art. 64b ust. 8 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z uwzględnieniem zmian tej informacji, lub informacji, o której mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, lub

3) dokumentów ewidencji odpadów, o której mowa w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

4. Informacje o wysokości należnych opłat zawarte w wykazach, o których mowa w ust. 1, stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego. Wykazy, o których mowa w ust. 1, zawierają pouczenie, że informacje w nich zawarte stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.
5. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie informacji i danych zawartych w dokumentach ewidencji odpadów, o której mowa w art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, marszałek województwa przekazuje niezwłocznie wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta właściwemu ze względu na miejsce składowania odpadów.
6. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób przedkładania wykazów, o których mowa w ust. 1, i wymagania z tym związane,

2) formę i postać wykazów, o których mowa w ust. 1,

3) wzory wykazów, o których mowa w ust. 1

– mając na względzie konieczność ustalenia i weryfikacji zakresu korzystania ze środowiska oraz wysokości należnych opłat, a także jednolitego sposobu ich przedstawiania.

7. (uchylony)
8. (uchylony)

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20240000054

 

[30] Rozporządzenie ministra klimatu z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości opłat (Dz. U. z 2019 r. poz. 2443) mówi, że:

• 1. Rozporządzenie określa:

1) wzory wykazów zawierających:

1. a) informacje i dane o:

– zakresie korzystania ze środowiska, wykorzystane do ustalenia wysokości opłat za korzystanie ze środowiska, zwanych dalej „opłatami”, oraz

– wysokości należnych opłat,

1. b) zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat

‒ zwanych dalej „wykazami”;

2) formę i postać wykazów;

3) sposób przedkładania wykazów i wymagania z tym związane.

• 2. Wzór:

1) wykazu zawierającego informacje i dane o rodzajach i wielkości emisji gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz o wysokości należnych opłat określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) wykazu zawierającego informacje i dane o wielkości emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji i liczbie uprawnień do emisji oraz o wysokości należnych opłat określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;

3) wykazu zawierającego informacje i dane o rodzajach i ilości składowanych odpadów oraz o wysokości należnych opłat określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;

4) wykazu zawierającego zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) Minister Klimatu kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu (Dz. U. poz. 2266).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1403, 1495, 1501, 1527, 1579, 1680, 1712, 1815, 2087 i 2166.

• 3. 1. Wykazy prowadzi się w formie pisemnej w postaci papierowej lub elektronicznej.

2. Podmiot korzystający ze środowiska przedkłada wykazy w postaci papierowej albo elektronicznej.
3. Wykazy przedkładane w postaci elektronicznej są:

1) wnoszone na elektroniczną skrzynkę podawczą właściwych organów;

2) opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.

• 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190002443

 

[31] Art. 284 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) mówi, że:

Art. 284. 1. Podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego.

2. Osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami ponoszą opłaty za korzystanie ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie wymaga pozwolenia na wprowadzanie substancji lub energii do środowiska.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20240000054

 

[32] § 8 rozporządzenia ministra środowiska z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie prowadzenia monitoringu obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 875) mówi, że:

• 8. Sprawozdanie o wynikach monitoringu obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych sporządza się raz w roku i składa właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału za poprzedni rok kalendarzowy.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20140000875

 

[33] Art. 13 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2023 r. poz. 589, 2029) mówi, że:

Art. 13. 1. Za otwarcie rachunku w rejestrze Unii wnosi się opłatę w wysokości 2000 zł.

2. Posiadacz rachunku w rejestrze Unii wnosi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, opłatę roczną w wysokości 500 zł, wskazując w tytule przelewu bankowego numer rachunku w rejestrze Unii, którego dotyczy wnoszona opłata.
3. Nie wnosi się opłaty za otwarcie rachunku i opłaty rocznej w przypadku krajowego rachunku posiadania.
4. Opłatę za otwarcie rachunku i opłatę roczną wnosi się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu. Opłaty stanowią przychód Narodowego Funduszu.
5. Opłaty rocznej nie wnosi się za rok, w którym wniesiono opłatę za otwarcie rachunku.
6. Obowiązek wniesienia opłaty rocznej ustaje, gdy emisja zostanie rozliczona zgodnie z art. 92 ust. 1 albo 5, a saldo rachunku jest zerowe, jednak nie wcześniej niż w roku następującym po roku, w którym stwierdzono wygaśnięcie zezwolenia.
7. W przypadku rachunku innego niż rachunek posiadania operatora i rachunek posiadania operatora statków powietrznych obowiązek wniesienia opłaty rocznej ustaje w roku następującym po roku, w którym posiadacz rachunku w rejestrze Unii złożył do Krajowego ośrodka wniosek o jego zamknięcie, o ile saldo tego rachunku jest zerowe.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230000589

 

[34] Art. 8 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o przeciwdziałaniu marnowania żywności (Dz. U. z 2020 r. poz. 1645) mówi, że:

Art. 8. 1. Sprzedawca żywności składa wojewódzkiemu funduszowi ochrony środowiska i gospodarki wodnej na terenie województwa, w którym prowadzi on działalność w zakresie sprzedaży żywności, pisemne roczne sprawozdanie o marnowanej żywności zawierające dane o całkowitej masie marnowanej żywności w danym roku oraz wysokości należnej opłaty wraz ze wskazaniem wysokości opłaty, która zostanie wpłacona do funduszu, w terminie do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.

2. Wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej składa organowi, o którym mowa w art. 20, pisemne roczne zbiorcze sprawozdanie o marnowanej żywności zawierające dane o całkowitej masie marnowanej żywności przez sprzedawców żywności w danym roku oraz całkowitej wysokości należnej opłaty i wysokości opłaty wpłaconej do wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej wraz z wykazem sprzedawców żywności, którzy złożyli sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 czerwca roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.
3. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania o marnowanej żywności oraz wzór zbiorczego sprawozdania o marnowanej żywności, mając na względzie zapewnienie przejrzystości i komunikatywności tych sprawozdań, a także ujednolicenie sposobu ich opracowywania

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001645

[35] Art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1622, z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, jeżeli:

1) wprowadzający sprzęt złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:

1. a) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej,
2. b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001622

 

[36] Art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, 1852) mówi, że:

1. Przepis art. 6 ust. 3 ma zastosowanie, jeżeli:

1) przedsiębiorca złoży marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca każdego roku:

1. a) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702),
2. b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;

2) spełnione są dla przedsiębiorcy warunki dopuszczalności pomocy de minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie.

2. Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty produktowej, obliczanej z zastosowaniem maksymalnej stawki opłaty produktowej dla opakowań, o której mowa w art. 35 ust. 1 lub 1a, oraz 2% wartości netto opakowań, o których mowa w art. 19 ust. 4.
3. (uchylony)
4. Zaświadczenia lub oświadczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, oraz informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, przekazuje się za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, zwanej dalej „BDO”.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001658

[37] Art. 4a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2022 r. poz. 1113 oraz z 2023 r. poz. 1852) mówi, że:

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, jeżeli:

1) przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:

1. a) zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743 oraz z 2022 r. poz. 807),
2. b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a, a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy za okres 3 ostatnich lat obrotowych.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20230001658

 

[38] Art. 3d ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej mówi, że:

Art. 3d. Przedsiębiorcy, o których mowa w art. 3b ust. 1 i 2, wnoszą pobraną

opłatę na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku kalendarzowym, w którym została pobrana.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001903

 

[39] Art. 11b ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej mówi, że:
1. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu:

1) produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy,

2) narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne

– jest obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych.

2. Publiczne kampanie edukacyjne obejmują wszelkie działania mające na celu podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami powstałymi z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędziami połowowymi stanowiącymi odpady zawierającymi tworzywa sztuczne, wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnego zbierania tych odpadów, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.

3. Publiczne kampanie edukacyjne powinny uwzględniać informowanie społeczeństwa o:

1) dostępności alternatywnych produktów wielokrotnego użytku i metod gospodarowania odpadami powstałymi z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędziami połowowymi stanowiącymi odpady zawierającymi tworzywa sztuczne;

2) dobrych praktykach w zakresie należytego gospodarowania odpadami;

3) wpływie zaśmiecania oraz nieodpowiedniego unieszkodliwiania odpadów powstałych z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne na środowisko, w szczególności środowisko morskie;

4) wpływie na sieci kanalizacyjne nieodpowiednich sposobów unieszkodliwiania odpadów powstających z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy.

4. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, opłatę, obliczoną zgodnie z ust. 6:

1) przeznacza w terminie do dnia 1 marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, na publiczne kampanie edukacyjne lub

2) wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15 marca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, na publiczne kampanie edukacyjne.

5. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu wyroby tytoniowe z filtrami zawierającymi tworzywa sztuczne i filtry zawierające tworzywa sztuczne sprzedawane do używania łącznie z wyrobami tytoniowymi realizuje obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wnosząc opłatę zgodnie z ust. 4 pkt 2.

6. Opłata, o której mowa w ust. 4, zwana dalej „opłatą na publiczne kampanie edukacyjne”, stanowi iloczyn stawki, o której mowa odpowiednio w ust. 7, oraz odpowiednio masy lub liczby sztuk wprowadzonych do obrotu w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w pkt 5–9 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne.

7. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi:

1) 0,05 zł za 1 kg wprowadzonego do obrotu produktu wymienionego w pkt 8 załącznika nr 10 do ustawy oraz narzędzi połowowych zawierających tworzywa sztuczne;

2) 0,01 zł za 10 sztuk wprowadzonych do obrotu produktów wymienionych w pkt 5 załącznika nr 10 do ustawy;

3) 0,01 zł za sztukę wprowadzonych do obrotu produktów wymienionych w pkt 6, 7 i 9 załącznika nr 10 do ustawy.

8. W przypadku produktów, o których mowa w pkt 5–7 i 9 załącznika nr 10 do ustawy, za produkty jednostkowe uznaje się łącznie produkty umieszczone w opakowaniach jednostkowych, w których te produkty są oferowane użytkownikom końcowym.

9. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu gromadzenia i przekazywania wpływów z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2.

10. Wpływy z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2, powiększone o przychody z oprocentowania rachunku bankowego i pomniejszone o dochody, o których mowa w ust. 11, marszałek województwa przekazuje na rachunek bankowy Narodowego Funduszu w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału.

11. Wpływy z tytułu opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2 stanowią w wysokości 5% dochody budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na obsługę rozliczenia wykonania obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.

12. W przypadku gdy przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne obliczonej zgodnie z ust. 6, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie przeznaczoną przez tego przedsiębiorcę na publiczne kampanie edukacyjne.

13. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, składa sprawozdanie o przeprowadzonych publicznych kampaniach edukacyjnych w ramach rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

14. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość opłaty na publiczne kampanie edukacyjne obliczona zgodnie z ust. 6 nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.

15. W sprawach dotyczących opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wnoszonej na podstawie ust. 4 pkt 2 stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001903